Κατά 53% αύξηση στις πτήσεις μέχρι το 2040!
Σύμφωνα με τον κ. Brennan: «Επιχειρώντας μια… ματιά στο μέλλον, το μόνο που διαπιστώνω είναι ακόμη μεγαλύτερη ανάπτυξη και μεγέθη που κινούνται έντονα ανοδικά. Δεν σας κρύβω πως με βάση συντηρητικούς υπολογισμούς, το 2040 εκτιμάται πως θα λαμβάνουν χώρα τουλάχιστον 16,2 εκατομμύρια πτήσεις. Μέγεθος αυξημένο κατά 53%, εν συγκρίσει προς ότι ίσχυε το 2017! Μάλιστα, το εν λόγω μέγεθος είναι εξαιρετικά πιθανό να είναι κατά πολύ μεγαλύτερο, καθώς δεν έχει συνυπολογιστεί κι ένα πλήθος από καινούργιες εγκαταστάσεις αεροδρομίων, που είτε βρίσκονται στο στάδιο της κατασκευής ή έχουν ανακοινωθεί ως εν δυνάμει επενδυτικά πλάνα. Αυτή τη στιγμή, κάτι παραπάνω από 111 αεροδρόμια σε ολόκληρη τη Γηραιά Ήπειρο έχουν προγραμματιστεί.
Έτσι, υλοποιείται μια αύξηση της τάξεως του 16% σε ό,τι αφορά τη χωρητικότητά τους, γεγονός που θα επιτρέψει τη διεξαγωγή 4 εκατομμυρίων περισσότερων κινήσεων σε επίπεδο διαδρόμου. Η εν λόγω αύξηση επικεντρώνεται στα 20 κορυφαία ευρωπαϊκά αεροδρόμια, τα οποία προβλέπουν αύξηση της τάξεως του 28% ή αλλιώς 2,4 εκατομμύρια κινήσεις σε επίπεδο διαδρόμου. Προκειμένου να είμαστε περισσότερο ρεαλιστές, θα τολμούσα να υπογραμμίσω πως το ποσοστό στο οποίο μπορεί να διαμορφωθεί η μέση ετήσια αύξηση δύναται να ξεπεράσει ακόμη και το 84%! Σε επίπεδο χωρών, τέσσερις εξ’ αυτών αναμένεται να υποδεχτούν μέχρι και 3.000 πρόσθετες πτήσεις σε ημερήσια βάση. Πρόκειται για τις Αγγλία, Τουρκία, Γαλλία και Γερμανία. Η Ελλάδα αναμένεται να προσθέσει περί τις 1.200 πτήσεις καθημερινά έως το 2040, εν συγκρίσει προς ό,τι ισχύει σήμερα. Αποτέλεσμα;
Με βάση συντηρητικούς υπολογισμούς, το 2040 εκτιμάται πως θα λαμβάνουν χώρα τουλάχιστον 16,2 εκατομμύρια πτήσεις. Μέγεθος αυξημένο κατά 53%, εν συγκρίσει προς ότι ίσχυε το 2017!
Ένα σημαντικό ποσοστό πτήσεων να μην είναι σε θέση να πραγματοποιηθούν. Αρκεί να σας υπογραμμίσω πως οι σχετικές προβλέψεις κάνουν λόγο ακόμη και για κάτι παραπάνω από 1,5 εκατομμύριο πτήσεις που, με τη σειρά τους, θα μεταφέρουν περί τους 160 εκατομμύρια επιβάτες, που όμως δεν θα καταφέρουν να πετάξουν, καθώς θα λείπει η απαιτούμενη χωρητικότητα εκ μέρους των ίδιων των αεροδρομίων. Με βάση στατιστικά στοιχεία μελετών που έχουμε πραγματοποιήσει, μέχρι το 2040 κάτι παραπάνω από 16 αεροδρόμια στη Γηραιά Ήπειρο θα εμφανίζουν εξαιρετικά μεγάλη συμφόρηση πτήσεων, λειτουργώντας στα όριά τους, σε επίπεδο χωρητικότητας –σχεδόν– καθ’ όλη τη διάρκεια του 24ώρου, έναντι 6 αεροδρομίων όπου συναντώνται τα αντίστοιχα φαινόμενα σήμερα. Κάτι, που θα έχει ως αποτέλεσμα να πυκνώνει εντυπωσιακά το πλήθος των επιβατών που θα βιώνουν χρονικές καθυστερήσεις από 1 έως και 2 ώρες. Μάλιστα, υπολογίζεται ότι η επισκεψιμότητα των αεροδρομίων σε ημερήσια βάση θα διαμορφωθεί από 50.000 άτομα σε περίπου 470.000 άτομα το 2040».
Τα 4 σενάρια που εξετάζει το Eurocontrol
Από την πλευρά του, το Eurocontrol όχι μόνο δεν δείχνει να έχει μείνει με… σταυρωμένα τα χέρια, αλλά έχει εγκαίρως κάνει το… homework του. Συγκεκριμένα, έχει αναπτύξει κι εξετάσει πολλαπλά σενάρια που δύναται να ισχύσουν στο εγγύς μέλλον, αξιοποιώντας διαφορετικό ποσοστό ανάπτυξης. Σκοπός του; Να είναι σε θέση να διαχειριστεί το ρίσκο, λειαίνοντας απειλές και προβλήματα. Αυτή τη στιγμή, σύμφωνα με τον κ. Brennan, τα στελέχη του Eurocontrol έχουν κατασταλάξει σε τέσσερα διαφορετικά σενάρια, που πραγματεύονται ξεχωριστές αλλά πιθανές μελλοντικές συνθήκες.
«Ξεκινώντας από το πλέον πιθανό, του έχουμε προσδώσει τον διακριτικό τίτλο «Ρύθμιση και ανάπτυξη» και στηρίζεται σε ρυθμιζόμενη ανάπτυξη, προκειμένου να συμβιβαστεί η ζήτηση με τη βιωσιμότητα! Ακολουθεί η περίπτωση του «Happy Localism», η οποία προσομοιάζει την αμέσως προηγούμενη, απλά διαφοροποιείται, εξαιτίας μιας διαρκώς εντεινόμενα «εύθραυστης» Ευρώπης, η οποία εμφανίζει ορισμένα σημάδια εσωστρέφειας. Το τρίτο σενάριο βασίζεται στον εκρηκτικό ρυθμό ανάπτυξης σε παγκόσμια κλίμακα, οπότε η τεχνολογία και οι πάσης φύσεως εφαρμογές θα χειρίζονται αποτελεσματικά κάθε ζήτημα που σχετίζεται με τις προκλήσεις της αειφορίας. Όσο για το τέταρτο σενάριο, αφορά έναν κατακερματισμένο κόσμο, όπου εντείνονται οι εντάσεις και οι πάσης φύσεως προστριβές και ταυτόχρονα συρρικνώνεται η ψήφος εμπιστοσύνης προς την παγκοσμιοποίηση».
Άμεση αντίληψη της πρόκλησης και συνεργασίες για την αντιμετώπισή της!
Εξυπακούεται πως η προσθήκη χωρητικότητας κι η κατασκευή νέων διαδρόμων προσ–απογείωσης μόνο ως εύκολη διαδικασία δεν λογίζεται για τα ευρωπαϊκά αεροδρόμια. Σύμφωνα με τον κ. Brennan, οι εμπλεκόμενοι stakeholders βρίσκονται αντιμέτωποι με ένα καίριας σημασίας δίλημμα: Με ποιους τρόπους επιτυγχάνεται η βέλτιστη χρήση κι αξιοποίηση των υφιστάμενων εγκαταστάσεων και της διαθέσιμης χωρητικότητας; «Προς αυτή την κατεύθυνση, σημαντικό ρόλο δύναται να παίξουν κι όσα αεροδρόμια αποτελούν ή θεωρούνται «best practices», έχοντας λ.χ. επιτύχει να αυξήσουν με ασφάλεια κι αποτελεσματικότητα την ικανότητα διαχείρισης πτήσεων, μέσω των υφιστάμενων διαδρόμων τους!
Αναμφίβολα, ως βιομηχανία στο σύνολό της οφείλουμε να αναγνωρίσουμε εγκαίρως το πρόβλημα που ορθώνεται ενώπιόν μας, διαμορφώνοντας τις ανάλογες συνεργασίες, προκειμένου να το αντιμετωπίσουμε με τους πλέον αποτελεσματικούς τρόπους και τις βέλτιστες λύσεις. Αυτές, μπορεί να εκτείνονται από τη δημιουργία πρόσθετων διαδρόμων προς–απογείωσης μέχρι την υιοθέτηση καινοτόμων τεχνολογιών και από τον ομαλότερο και ρεαλιστικότερο προγραμματισμό πτήσεων μέχρι τη χρήση μεγαλύτερων αεροσκαφών, που μπορούν να μεταφέρουν πολλαπλάσιους επιβάτες».
