Προσοχή στο πρωτόκολλο
Το 2022 η βιομηχανία ποτών και τροφίμων δέχτηκε αρκετά πλήγματα όσον αφορά την ασφάλεια και την υγιεινή των τροφίμων. Για παράδειγμα, τόσο στην Ευρώπη όσο και τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, σε μεγάλες εταιρείες, ανακλήθηκαν ολόκληρες παρτίδες παραγωγής, στις οποίες βρέθηκαν από θραύσματα γυαλιού στη συσκευασία μέχρι βακτήριο σαλμονέλας σε γνωστή σοκολάτα και μαγιονέζα. Οι φορείς παροχής υπηρεσιών τροφίμων είναι νομικά υποχρεωμένοι να αποτρέπουν τους κινδύνους για τη δημόσια υγεία και να προστατεύουν την υγεία του πληθυσμού. Η ανώτερη ηγεσία πρέπει να υιοθετήσει μια προληπτική προσέγγιση για την ασφάλεια των τροφίμων, καθώς και να ορίσει άτομα που θα επιβλέπουν τις διαδικασίες ασφάλειας των τροφίμων και θα ενισχύουν τις συμπεριφορές ασφαλών και εγκεκριμένων διαδικασιών.
Το κομβικό σημείο είναι η συνέπεια, σε όλες τις πτυχές, για τη διασφάλιση της ασφάλειας των τροφίμων. Η προώθηση της δέσμευσης των εργαζομένων και η ενθάρρυνση να ακολουθούν με συνέπεια τις αρχές ασφαλούς χειρισμού των τροφίμων είναι ζωτικής σημασίας, καθώς οι εργαζόμενοι αποτελούν την πρώτη γραμμή άμυνας για την ασφάλεια των τροφίμων. Οι εταιρείες θα πρέπει να επενδύουν σε αυτές τις πρακτικές, μέσω της συνεχούς εκπαίδευσης των εργαζομένων, καθώς και να παρακολουθούν συστηματικά τις διαδικασίες. Επιπλέον, η τρέχουσα κατάσταση απαιτεί τη συνεργασία όλων των συμμετεχόντων στην εφοδιαστική αλυσίδα (αγρότες, μεταποιητές, διανομείς, λιανοπωλητές, επιχειρήσεις εστίασης κ.ά.) για τη διασφάλιση του απαιτητού αποτελέσματος.
Η ενέργεια προκαλεί κρίση
Η γεωργία και η βιομηχανία τροφίμων χρησιμοποιούν ενέργεια για διάφορους σκοπούς. Η άμεση χρήση ενέργειας περιλαμβάνει ηλεκτρική ενέργεια για αυτοματοποιημένη άρδευση νερού, κατανάλωση καυσίμου για γεωργικά μηχανήματα και ενέργεια που απαιτείται σε διάφορα στάδια επεξεργασίας, συσκευασίας, μεταφοράς και διανομής τροφίμων και προϊόντων. Η χρήση φυτοφαρμάκων και ορυκτών λιπασμάτων έχει ως αποτέλεσμα μεγάλες ποσότητες έμμεσης κατανάλωσης ενέργειας, με αυτές τις εισροές να είναι ιδιαίτερα ενεργοβόρες για την παραγωγή τους. Ενώ το μερίδιο ποικίλλει σημαντικά μεταξύ περιοχών -ανάλογα με παράγοντες όπως οι καιρικές συνθήκες και οι τύποι καλλιεργειών- το άμεσο και μη άμεσο ενεργειακό κόστος μπορεί να αντιπροσωπεύει το 40% έως 50% του συνολικού μεταβλητού κόστους καλλιέργειας σε προηγμένες οικονομίες. Οι υψηλότερες τιμές ενέργειας και λιπασμάτων, επομένως, αναπόφευκτα μεταφράζονται σε υψηλότερο κόστος παραγωγής και τελικά σε υψηλότερες τιμές των τροφίμων. Από την άλλη πλευρά, αυτή η διαφοροποίηση συνεπάγεται την ανάγκη της μετάβασης στη χρήση τεχνολογιών χαμηλών εκπομπών άνθρακα και καυσίμων στα συστήματα τροφίμων, για την επιδίωξη παγκόσμιων στόχων για την επίτευξη καθαρών μηδενικών εκπομπών έως τα μέσα του αιώνα. Σε αυτό το πλαίσιο, είναι επιτακτική ανάγκη να προωθηθεί η χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, όπως η ηλιακή, η υδροηλεκτρική και η αιολική, και να καλυφθεί το χάσμα τόσο του κόστους όσο και της πρόσβασης στην ενέργεια.
Η ενεργειακή κρίση και η συνεχής αύξηση των τιμών, από την παραγωγή έως και το τελικό προϊόν, η ανάγκη τήρησης των πρωτοκόλλων ασφάλειας και υγιεινής των τροφίμων, ο ψηφιακός μετασχηματισμός στη βιομηχανία για βελτιστοποιημένες υπηρεσίες και προϊόντα, η αύξηση της ζήτησης κρέατος φυτικής προέλευσης, η ενίσχυση της συνείδησης για την υγεία των καταναλωτών και η εξάλειψη των πλαστικών απορριμμάτων θα είναι από τις βασικές προκλήσεις, και όχι οι μόνες, που θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε στον τομέα των τροφίμων και των ποτών το 2023.
