Δεν χωρά αμφιβολία ότι το νερό, εκτός από τη ζωογόνο δράση
κι αξία του, παίζει καταλυτικό ρόλο στις πάσης φύσεως επιχειρήσεις
και δη σε αυτές της τουριστικής βιομηχανίας και της μαζικής εστίασης. Αυξανόμενη σημασία έχει τελευταία και η δυνατότητα επαναχρησιμοποίησης, αλλά και η ποιότητά του. Μάλιστα, συχνά συναντάται το φαινόμενο της υπερκατανάλωσης, που οδηγεί σε κοστοβόρα… μονοπάτια.
Από τη Στέλλα Αυγουστάκη
Eπεξεργασία νερού & διαχείριση αποβλήτων
Στον ξενοδοχειακό τομέα καταγράφεται αυξημένη χρήση νερού στις πισίνες, τον περιβάλλοντα χώρο, τον καθαρισμό, την κουζίνα και τις υπηρεσίες laundry. Δεν είναι μυστικό ότι οι ποσότητες που καταναλώνουν τα ξενοδοχεία κυμαίνονται από 60 έως 220μ³ (κυβικά μέτρα) ανά δωμάτιο τον χρόνο, ανάλογα με τις υπηρεσίες που παρέχουν και την πρακτική εξοικονόμησης νερού που χρησιμοποιούν. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τόσο την έλλειψη νερού όσο και την κακή ποιότητά του. Επίσης, η σωστή και, κυρίως, η ασφαλής επεξεργασία των υγρών αποβλήτων σήμερα, δυστυχώς, δεν είναι σε πρώτη προτεραιότητα σε όλες σχεδόν τις επιχειρήσεις του τουριστικού κλάδου.
Tο περιοδικό «ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΑΓΟΡΑ», με το παρόν αφιερώμα, «ρίχνει φως» σε όλες τις σύγχρονες τάσεις, τα προβλήματα και τις απαιτήσεις που πρέπει να έχουν οι επιχειρήσεις του τουριστικού κλάδου από τα συστήματα επεξεργασίας νερού και διαχείρισης αποβλήτων που χρησιμοποιούν ή που θα εφαρμόσουν. Ποια είναι η ορθή κι ασφαλής διαχείριση κι επεξεργασία των υγρών αποβλήτων και ποιος είναι ο ρόλος της ασφάλειας και των προτύπων αυτής; Ποια είναι τα νέα ασφαλή συστήματα διαχείρισης αποβλήτων, τι ζητούν οι επιχειρήσεις και πόσο εύκολη είναι, τελικά, η σωστή επεξεργασία νερού κι η διαχείριση αποβλήτων από τις ξενοδοχειακές μονάδες; Η έλλειψη κατάλληλα εκπαιδευμένου τεχνικού προσωπικού κι η χρήση των επεξεργασμένων υγρών σε συνδυασμό με την πιθανότητα επαναχρησιμοποίησής τους εγείρουν προβλήματα ποιότητας, ποσότητας και κόστους νερού.
Αναφορικά με το πρόβλημα της ποιότητας νερού, είναι πολλές οι περιπτώσεις που το νερό που καταλήγει σε ένα ξενοδοχείο, είτε μέσω του δικτύου είτε μέσω ιδιωτικής γεώτρησης, είναι τέτοιας ποιότητας που δεν είναι κατάλληλο για κατανάλωση. Το πρόβλημα ποσότητας νερού, ειδικά σε περιοχές που έχουν έντονο τουρισμό, είναι μεγάλο, καθώς το νερό που παρέχει ο Δήμος δεν επαρκεί, για να καλύψει τις ανάγκες όλων των μονάδων, ιδιαίτερα κατά τη θερινή περίοδο. Τέλος, όσον αφορά το πρόβλημα του κόστους νερού, πολλές φορές οι Δήμοι, είτε στην προσπάθειά τους να ελαττώσουν τις καταναλώσεις είτε λόγω της ανόδου του δικού τους λειτουργικού κόστους για τη φίλτρανση του νερού, ανεβάζουν δραματικά το κοστολόγιο παροχής νερού ανά κυβικό μέτρο. Αυτό αυξάνει κατακόρυφα το λειτουργικό κόστος μιας ξενοδοχειακής μονάδας, αναγκάζοντας τους ξενοδόχους να αναζητήσουν λύσεις.
Νέα συστήματα επεξεργασίας και διαχείρισης των υγρών αποβλήτων
Σε γενικές γραμμές, αρκετά μεγάλος αριθμός ξενοδοχείων σήμερα είτε δεν διαθέτει καθόλου σύστημα επεξεργασίας αποβλήτων είτε τα συστήματα που έχει δεν επαρκούν για διάφορους λόγους και δεν καλύπτουν τις απαιτήσεις της Νομοθεσίας, με αποτέλεσμα τη μόλυνση του περιβάλλοντος. Υπάρχουν, όμως, και ξενοδοχειακές μονάδες οι οποίες διαθέτουν πλήρη και λειτουργικά συστήματα επεξεργασίας κι επαναχρησιμοποίησης των επεξεργασμένων υγρών (για άρδευση ή άλλη χρήση), οι οποίες αποτελούν τη μειοψηφία. Σύμφωνα με τη Euromarket, η επεξεργασία των υγρών αποβλήτων, παγκοσμίως, επιτυγχάνεται μέσω συστημάτων (μονάδων) επεξεργασίας, που χρησιμοποιούν είτε κλασικές, συμβατικές μεθόδους επεξεργασίας (ενεργός ιλύς) είτε νεότερη τεχνολογία, όπως MBR (Membrane Bio Reactor) και MBBR (Moving Bed Biofilm Reactor).
Πρέπει να τονισθεί ότι η ασφάλεια της λήψης του επιθυμητού αποτελέσματος επεξεργασίας δεν εξαρτάται τόσο από τα συστήματα που χρησιμοποιούνται όσο από την ορθή συγκέντρωση των απαιτούμενων τεχνικών δεδομένων, την επιλογή του κατάλληλου συστήματος σε σχέση με τις απαιτήσεις του κάθε έργου, καθώς και τη σωστή καθημερινή λειτουργία και παρακολούθησή τους. Η Wall Eco αναφέρει ότι οι σημαντικότεροι παράγοντες κόστους κι οφέλους των περιβαλλοντικών έργων μιας ξενοδοχειακής επιχείρησης είναι η μείωση ενεργειακής κατανάλωσης ανά πελάτη, η μείωση κόστους αποθήκευσης, η αύξηση παραγωγικότητας εργασίας κι υλικών, λόγω καλύτερης οργάνωσης, κι η μείωση προστίμων.
Ακόμα, η εξοικονόμηση ηλεκτρικής ενέργειας, η μείωση κόστους διαχείρισης περιβαλλοντικών επιπτώσεων, η βελτίωση φήμης και δημόσιας εικόνας, τα κοινωνικά οφέλη (έμμεσο όφελος) κι η αύξηση πελατών συγκαταλέγονται στα θετικά. Η περιβαλλοντική διαχείριση, επίσης, έχει αποτέλεσμα το χαμηλότερο κόστος λειτουργίας και τη βελτίωση της αποδοτικότητας, την αύξηση του επιπέδου ικανοποίησης πελατών κι εργαζομένων, τη βελτίωση της εικόνας του ξενοδοχείου, ως επιχείρησης φιλικής προς το περιβάλλον, και την πρόσβαση σε νέες αγορές. Επιπλέον πλεονεκτήματα αποτελούν η μακροχρόνια εξασφάλιση του επενδυμένου κεφαλαίου, μέσω της προστασίας του εγγύς φυσικού περιβάλλοντος λειτουργίας της επιχείρησης, η πρόσβαση στις κρατικές επιχορηγήσεις, η μείωση των τοξικών εκπομπών και της συμβολής στα βασικά περιβαλλοντικά προβλήματα του πλανήτη, όπως αύξηση της θερμοκρασίας, τρύπα του όζοντος κ.ά.
Οι σύγχρονες οικολογικές τεχνολογίες, όπως τα συστήματα επεξεργασίας λυμάτων κι η καταλυτική οζονοποίηση για την απολύμανση του υδάτινου όγκου ή του αέρα σε αποθήκες, ψυγεία, κουζίνα, δωμάτια, που εφαρμόζονται πλέον σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, μπορεί να διασφαλίσουν την ποιότητα παροχών σε όλα τα στάδια χρήσης νερού. Σύμφωνα με την ΜΠΡΕΝΤΑΣ Μ. Ε.Π.Ε, η ασφαλής κι αδιάρρηκτη τροφοδοσία του νερού σε μια μονάδα έχει δύο σκέλη. Αρχικά, απαιτείται η επεξεργασία (φίλτρανση) του νερού, ώστε αυτό να είναι ποιοτικά κατάλληλο, και στη συνέχεια η αποθήκευση και μεταφορά του στο δίκτυο, ώστε να φτάνει και στο ψηλότερο σημείο της μονάδας. Με την αποθήκευση δίνουμε λύση σε περιπτώσεις διακοπών νερού που συμβαίνουν συχνά, ιδίως τους θερινούς μήνες.
Σύμφωνα με τα παραπάνω, σε μια μονάδα απαιτείται σύστημα φίλτρανσης (ανάλογα με την ποιότητα του νερού που ήδη υπάρχει και τις ποσοτικές ανάγκες), δεξαμενή αποθήκευσης του φιλτραρισμένου νερού και πιεστικό συγκρότημα, για την παροχή του νερού στο δίκτυο του ξενοδοχείου (ανάλογο με τα χαρακτηριστικά της μονάδας). Η Wall Eco αναφέρει ότι τα ξενοδοχεία, στο μεγαλύτερο ποσοστό τους, χρησιμοποιούν απαρχαιωμένα συστήματα επεξεργασίας λυμάτων, που απαιτούν πολλά χημικά, βακτήρια και χλώρια τα οποία είναι δύσκολα στη διαχείριση και την απομάκρυνσή τους. Ταυτόχρονα, δημιουργούν μεγάλες ποσότητες λυματολάσπης, που προκαλεί πρόβλημα διάθεσης. Αναγκάζονται, λοιπόν, τα ξενοδοχεία να εναποθέτουν τη λυματολάσπη σε δημοτικούς βιολογικούς καθαρισμούς, οι οποίοι με τη σειρά τους δεν μπορούν να διαχειριστούν όλον αυτό τον όγκο.
Στους συμβατικούς βιολογικούς καθαρισμούς, ο υδάτινος όγκος, μετά την επεξεργασία του βιολογικού, χάνεται και δεν χρησιμοποιείται, λόγω πολλών κι ακατάλληλων ιχνοστοιχείων. Έτσι, χάνεται ένας τεράστιος όγκος νερού για χρήσεις ξενοδοχείου (π.χ. πότισμα).
