Πελοπόννησος
Συνεχίζουμε την πορεία μας στην επίσης πλούσια πελοποννησιακή γη. Αυτός ο γόνιμος τόπος έχει τόσα πολλά να περηφανευτεί, ικανοποιώντας ακόμη και τους πιο απαιτητικούς επισκέπτες.
Τα προϊόντα της Πελοποννήσου είναι διάσημα στην Ελλάδα, ενώ το 65% της ποσότητας του ελαιόλαδου που παράγεται συνολικά στη χώρα προέρχεται από τους τοπικούς ελαιώνες. Εκτενής είναι και η καλλιέργεια εσπεριδοειδών, καρπουζιών, φραουλών, φραγκόσυκων και αγκιναρών στην περιοχή. Τα προϊόντα αυτά με τις κατάλληλες παραλλαγές συνταγών και παρασκευασμάτων δεν μπορούν να λείπουν από το τραπέζι πρωινού που θα στρώσουμε για τους επισκέπτες μας. Στη Μεσσηνία το εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο (ΠΟΠ), η πικάντικη φέτα και αλμυρή σφέλας (ΠΟΠ), η μυζήθρα, τα λαχταριστά λαλάγγια (αλμυρά στριφογυριστά τηγανητά αρτοσκευάσματα), οι μελάτες και τραγανές δίπλες (τηγανητά στριφτάρια ζυμαριού καλυμμένα με μέλι και καρύδια), και ως επιλογές για γλυκό, η γαλατόπιτα ή το γαλακτομπούρεκο μπορούν να αποτελέσουν επίσης ιδανικές επιλογές.
“Στον τόπο μας οι συνθέσεις και οι συνταγές για ένα τέλειο πρωινό ποικίλλουν.”
Η παραλλαγή του πιάτου με αυγά που προσφέρει η περιοχή είναι ο παραδοσιακός Καγιανάς, δηλαδή αυγά ανακατεμένα στο τηγάνι με ντομάτα και λουκάνικο. Στη Μονεμβασιά θα βρούμε την πεντανόστιμη φέτα (ΠΟΠ) Ζήρειας και ως επιλογή γλυκού τα παραδοσιακά αμυγδαλωτά. Στην Κορινθία θα προσθέσουμε τη διάσημη πρασόπιτα με κεφαλοτύρι και σταφίδες, ενώ από γλυκά υπάρχει η τοπική παραλλαγή του μπακλαβά με σταφίδες.
Στην Αργολίδα ξεχωρίζει η φέτα Άργους (ΠΟΠ), η μυζήθρα, αλλά και οι πρωτότυποι συνδυασμοί, όπως η γραβιέρα με κάρδαμο, δίκταμο, άνηθο ή λιαστή ντομάτα, ενώ το αξεπέραστο σε γεύση ντόπιο βούτυρο μπορεί να εκτοξεύσει το πρωινό μας. Στην Αρκαδία θα δοκιμάσουμε τη φέτα Βυτίνας (ΠΟΠ) και τη γραβιέρα Τρίπολης, ενώ ανάλογα την εποχή δεν θα πρέπει να λείπουν τα μήλα (ΠΟΠ), γνωστά ως Ντελίσιους Πιλαφά, αλλά και τα κεράσια και βύσσινα της Μάκρης και τα νόστιμα κάστανα της Σκυρίτιδας που μπορείς να τα φας και ωμά.
Τέλος, στην Ηλεία θα ήταν κρίμα ο επισκέπτης να μην δοκιμάσει τη διάσημη τοπική συνταγή Μπαζίνα, δηλαδή γλυκό τραχανά με βούτυρο και μυζήθρα, ή το Στρωτό, την ντόπια δηλαδή εκδοχή του μπακλαβά. Και ανεβαίνουμε γρήγορα στον Βορρά των γλεντζέδων και καλοφαγάδων. Εκεί στη μερακλίδικη Θεσσαλονίκη, που έχει αποτελέσει ιστορικό τόπο συγκερασμού πολιτισμών απ’ την Ανατολή και τη Δύση, με τις αντίστοιχες γαστρονομικές συγκλίσεις. Και εδώ οι επιλογές στο πρωινό είναι πολλές. Ο επισκέπτης της σίγουρα ευελπιστεί να δοκιμάσει τη, διεθνούς φήμης, Μπουγάτσα Θεσσαλονίκης με όλες τις παραλλαγές της, όπως τις συναντάμε σήμερα. Η μπουγάτσα με κρέμα ή με τυρί είναι οι βασικές εκδοχές, ενώ ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν η μπουγάτσα με κιμά ή με κοτόπουλο.
Την τιμητική του βεβαίως θα πρέπει να έχει και το θρυλικό Κουλούρι Θεσσαλονίκης, το οποίο αποτελεί και ιδανικό σνακ για όλη την ημέρα. Σε αυτή την πόλη περιμένει κανείς να ανακαλύψει και πλήθος συνταγών από άλλους τόπους της βόρειας Ελλάδας που είναι διαθέσιμες, όπως τις παραδοσιακές πίτες με χειροποίητο φύλλο και εκλεκτά υλικά. Τι πιο ταιριαστό στο πρωινό τραπέζι από μία θρεπτική χειροποίητη πίτα με αγνές πρώτες ύλες, εμπνευσμένη από τοπικές συνταγές των Σερρών ή της Δράμας; Σε αυτό το σημείο δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε στην πολίτικη κουζίνα με τα λουκούμια, τα σιροπιαστά γλυκά, τις πολίτικες κρέμες, το καζάν ντιπί ή τα τρίγωνα Πανοράματος με γέμιση βανίλιας ή σοκολάτας, παρασκευάσματα που απογειώνονται με την επιλογή ποιοτικού γάλακτος.
Κυκλάδες
Πάμε τέλος, να αναδείξουμε κάποιους γαστρονομικούς θησαυρούς των νησιών μας, τα οποία έχουν τα δικά τους χαρακτηριστικά ανάλογα με το γεωγραφικό τους στίγμα. Στο κυκλαδίτικο τραπέζι πρωινού θα τοποθετήσουμε τα αρωματικά χωριάτικα λουκάνικα, το αλλαντικό λούζα (Μυκόνου, Σύρου ή Τήνου), την κάπαρη, τα καπαρόφυλλα, τη γλιστρίδα, τη λιαστή ντομάτα, την κοπανιστή, διάφορες παραλλαγές μυζήθρας, τα βολάκια κατσικίσιου τυριού, τα αμυγδαλωτά γλυκά κατσαρόλας ή φούρνου, τα ξεροτήγανα και τα παξιμάδια σε διάφορους τύπους. Κάποια από τα διάσημα προϊόντα είναι η παλαιωμένη Γραβιέρα Νάξου, οι χαλβαδόπιτες και τα λουκουμάκια Σύρου που θα ταιριάξουν τέλεια με τον ελληνικό καφέ, η Μανούρα Σίφνου, το Σκοτύρι Ίου, το Ζαμπόνι Νάξου, το Παστέλι, τα Μελιτίνια Τήνου ή Σαντορίνης. Τέλος, τα Κυκλαδονήσια μας έχουν να προσφέρουν στο πρωινό τραπέζι το εξαίρετο θυμαρίσιο μέλι που παράγουν, τα πλείστα αφεψήματα βοτάνων που προσφέρει η γη, αλλά και μία από τις πιο ενδιαφέρουσες παραλλαγές ομελέτας, την ονομαζόμενη Φρουτάλια, η οποία στις παραλλαγές της μπορεί να περιέχει τηγανητές πατάτες, χωριάτικο λουκάνικο και υλικά όπως πιπεριές, κρεμμύδι και πολλή ρίγανη.
Ιόνιο
Και μια γεύση απ’ το Ιόνιο με τη μεγάλη φυσική ομορφιά, τον πολιτισμό και τα παραδοσιακά του προϊόντα, τα οποία μπορεί να συναντήσει κάποιος στο τραπέζι του πρωινού είναι το πλούσιο σε λιπαρά και γεύση βούτυρο Κερκύρας, τα λουκάνικα Κερκύρας, η στραπατσάδα, δηλαδή αυγά χτυπητά με ντομάτα και τα γλυκά του κουταλιού, ενώ οι Φογάτσες οι οποίες μοιάζουν πολύ με τα γνωστά τσουρέκια θα είναι μια υπέροχη έκπληξη για τον επισκέπτη.
Στη Ζάκυνθο ο επισκέπτης θα πρέπει να δοκιμάσει τα Μαντολάτα και τις Μάντολες, θρεπτικά παραδοσιακά γλυκίσματα με τραγανά φρεσκοψημένα αμύγδαλα, μέλι, ζάχαρη και ασπράδι αυγού, γαστρονομικό πάντρεμα της πολύχρονης ενετικής κατοχής του νησιού. Θα μπορούσαμε να μιλήσουμε δίχως τέλος για τους θησαυρούς της ελληνικής γης. Αλλά εδώ εστιάσαμε στις δυνατότητες που έχουμε, ώστε να ετοιμάζουμε τραπέζια πρωινού γεμάτα χρώματα και ζωή. Ο γενναιόδωρος «οικοδεσπότης», μένει στην καρδιά και στη μνήμη του επισκέπτη και η ελληνική φιλοξενία μπορεί να διαπρέψει μέσα από τη σεμνότητά της, την απλότητά της, και τα τραπέζια της. Ας στρώσουμε τα πρωινά τραπέζια μας με όρεξη, δημιουργικότητα και φαντασία, με χέρια έτοιμα για «ζύμωμα» και καρδιά ανοιχτή για μοίρασμα, φαγητού, κουβέντας και εν τέλει «γεύσης» από την ελληνική φιλοξενία στην καλύτερη δυνατή εκδοχή της.
