«Φλέγον» ζήτημα ο σχεδιασμός μιας συμπαγούς εκθεσιακής πολιτικής
Η πολύχρονη δραστηριοποίηση σε έναν κλάδο δίνει τη δυνατότητα του προσδιορισμού των ισχυρών και προβληματικών σημείων των εκθεσιακών γεγονότων, του στιγμιαίου break–down των πτυχών που το απαρτίζουν, των λαθών που πρέπει να αποφεύγονται, των ιδιοτήτων που οφείλουν να τονίζονται κ.ο.κ. Στοιχεία, που σε ένα οργανωμένο περιβάλλον, όπου υφίσταται ένα επεξεργασμένο πλαίσιο εκθεσιακής στρατηγικής, με απτά ζητούμενα, ξεκάθαρες πολιτικές και best practices, μπορούν να… απογειώσουν έτι περαιτέρω τον ίδιο τον κλάδο, βρίσκοντας (κάτι παραπάνω από) θετική απόληξη στα ταμειακά διαθέσιμα τόσο των επιχειρήσεων όσο και του κράτους.
Αλήθεια, άραγε, τι ισχύει στη χώρα μας; Υπάρχει κάποια επεξεργασμένη εκθεσιακή πολιτική που εφαρμόζεται; Ποιος την συνέταξε και τι περιλαμβάνει;
Ο κ. Χουδαλάκης, επειδή αποτελεί στέλεχος με εξαιρετική εμπειρία κι αδιαμφισβήτητο track record από άκρως επιτυχημένα αποτελέσματα, δεν φοβάται να θέσει το δάκτυλο εις τον τύπον των ήλων. «Προφανώς, η απορία σας ενέχει τη χροιά ρητορικού ερωτήματος», δηλώνει με ένα ελαφρύ μειδίαμα που υποκρύπτει πικρία κι απογοήτευση, συνεχίζοντας: «Σήμερα, το (πρώην) Υπουργείο Εμπορίου απλώς καθορίζει το νομικό πλαίσιο για τις εκθέσεις. Τίποτε άλλο! Πρόκειται για μια τυπική διάταξη, αντίστοιχη με αυτές που ισχύουν για κάθε αγορά και κλάδο ξεχωριστά, που απέχει παρασάγγας από κάποια μορφή εκθεσιακής στρατηγικής.
Η Forum Α.Ε. διοργανώνει συνολικά 8 διεθνείς εμπορικές εκθέσεις, όπου συμμετέχουν τουλάχιστον 3.150 εκθέτες σε ετήσια βάση, καλύπτοντας 210.000τ.μ. εκθεσιακής επιφάνειας, φιλοξενώντας κάτι παραπάνω από 310.000 Έλληνες και ξένους επισκέπτες.
Δυστυχώς, οι κρατούντες στη χώρα μας αρνούνται –σχεδόν πεισματικά– ή αδιαφορούν πλήρως απέναντι στην εξόχως δημιουργική πρόκληση της επεξεργασίας και διαμόρφωσης μιας οργανωμένης και συμπαγούς εθνικής εκθεσιακής πολιτικής, η οποία ουσιαστικά θα θέτει τις βάσεις, τα κριτήρια, τους στόχους, τα χρονοδιαγράμματα και τη στρατηγική για την ακόμη πιο δυναμική ανάπτυξη ενός υγιούς κλάδου, όπως είναι αυτός της διοργάνωσης επαγγελματικών εκθεσιακών events κι εκδηλώσεων. Παράλληλα, αυτή όχι μόνο θα είναι άκρως δεκτική απέναντι σε διεθνείς συνέργειες, αλλά και θα αποβλέπει στην προσέλκυση ευμεγέθους πλήθους εκθετών κι επισκεπτών από ξένες αγορές.
Κατ’ αυτό τον τρόπο, θα λειτουργήσει ως άλλη θρυαλλίδα που θα συμβάλλει καταλυτικά στην ενεργοποίηση μιας σειράς από συνδυαστικές και συνεργατικές ενέργειες με άμεσα εμπλεκόμενους για ένα τέτοιο concept: από ξενοδοχεία κι αεροπορικές εταιρείες, μέχρι επαγγελματικά μέσα μεταφοράς, διατροφή, εκδρομικές προτάσεις, πολιτιστικά γεγονότα κ.ά. Και όλα αυτά σε off–season περιόδους, που θα φέρουν έσοδα από εκεί που δεν το περιμένει κάποιος! Αλήθεια, πόσες φορές δεν έχετε επισκεφτεί σημαντικά εκθεσιακά γεγονότα στο εξωτερικό και διαπιστώνετε πως γύρω τους έχει στηθεί μια ολόκληρη υποστηρικτική βιομηχανία, η οποία και συνεισφέρει τα δέοντα στην καθημερινότητα των εκεί τόπων και των απασχολούμενων σε αυτά; Γιατί, άραγε, να μην μπορούμε να λειτουργήσουμε κατ’ αυτό το πρότυπο;
Υπάρχει κάποια λογική εξήγηση η τουριστική βιομηχανία να παραμένει –σχεδόν– αδρανής απέναντι στα εκθεσιακά δρώμενα της πόλης ή της χώρας μας; Πόσο δύσκολη διαδικασία μπορεί να θεωρηθεί ο προσδιορισμός μιας σειράς από κίνητρα τα οποία δύναται να συμβάλλουν ως πρόσθετη παροχή στη θετική αντιμετώπιση της χώρας μας από το διεθνοποιημένο εκθεσιακό περιβάλλον; Τα πάντα έχουν ένα και μόνο σημείο εκκίνησης: τη χάραξη μιας εθνικής εκθεσιακής πολιτικής που θα διακρίνεται από αρχή, μέση και τέλος, ενώ παράλληλα θα λαμβάνει μέριμνα για την υποδομή και θα προβαίνει στον διαχωρισμό των τοπικών και των διεθνών εκθέσεων, με τη θέσπιση των αντίστοιχων incentives που θα τις συνοδεύουν».
Ο καλός «γονιός» δεν προβαίνει σε διακρίσεις κι αποκλεισμούς!
Στο… προβοκατόρικο ερώτημα σχετικά με το εάν ξεχωρίζει ή έστω περιβάλλει με περισσότερη αγάπη κι ενδιαφέρον κάποιο συγκεκριμένο εκθεσιακό event που διοργανώνει η Forum, ο κ. Χουδαλάκης επιλέγει να απαντήσει με τη λογική και τη διακριτικότητα που χαρακτηρίζει έναν γονιό απέναντι στα (πολλά, εν προκειμένω) παιδιά του:
«Έπειτα από τρεις δεκαετίες στον χώρο, έχω μάθει να κρίνω με βάση τη λογική και τον ρεαλισμό, αποφεύγοντας συναισθηματισμούς της στιγμής, και να κατευθύνω ό,τι χρειάζεται κι απαιτείται σε κάθε μια ξεχωριστά. Γιατί, αλήθεια, πώς μπορώ να ξεχωρίσω κάποια συγκεκριμένη έκθεση, όταν όλες τους είναι μοναδικές, προσφέροντας τη δική τους δυναμική και outcome στη συνολικότερη εικόνα της εταιρείας μας; Για παράδειγμα, το γεγονός ότι η Artoza συμπληρώνει 30 χρόνια παρουσίας στην εγχώρια εκθεσιακή αγορά σημαίνει πως κινείται στον… αυτόματο; Η HoReCa που ωριμάζει διαρκώς, αποτελώντας πια το μεγαλύτερο event στη χώρα μας, δεν απαιτεί επίβλεψη κι αναζήτηση του ακόμη πιο διαφορετικού που μπορεί να προστεθεί;
Από την πλευρά της, η Food Expo που έχει αναχθεί σε μια… βιτρίνα επίδειξης και ανάδειξης των ελληνικών τροφίμων και ποτών προς τους buyers του εξωτερικού δεν θα κολάκευε κάθε… γονιό, που θα φρόντιζε για το μελλοντικό well–being της; Τα… νεότερα «παιδιά» μας, οι FoodTech και Bio Festival, δεν χρειάζονται καθοδήγηση και φροντίδα, ιδιαίτερα τώρα, που βρίσκονται στα πρώτα τους βήματα κι είναι πιθανό να αντιμετωπίσουν εμπόδια και να πρέπει να φανούν γενναία κι αποτελεσματικά απέναντι σε μια σειρά από προκλήσεις; Εν κατακλείδι, κάθε ένα από τα οκτώ συνολικά επαγγελματικά εκθεσιακά γεγονότα που διοργανώνει η Forum είναι διαφορετικό και χαρακτηρίζεται από ξεχωριστές ιδιαιτερότητες και χάρες, εμπεριέχοντας σημαντική δυναμική και καταδεικνύοντας μια «εύφορη» πορεία για το εγγύς και το απώτερο μέλλον!»
