Η Μεσαιωνική Πόλη της Ρόδου είναι εδώ και 30 χρόνια ενταγμένη στον κατάλογο μνημείων της Unesco και το Σάββατο 3 Νοεμβρίου υπεγράφη νέα Προγραμματική Σύμβαση που τίθεται σαν βάση για την περαιτέρω ανάπτυξη της.
Το Μνημόνιο συνεργασίας, υπεγράφη μεταξύ του Υπουργείου Πολιτισμού, του Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου και του Δήμου Ρόδου, ως προπομπός για την Σύνταξη Προγραμματικής Σύμβασης με τον Αναπληρωτή Υπουργό Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, να χαιρετίζει την εκδήλωση και να αναφέρει χαρακτηριστικά:
«Η ένταξη της Μεσαιωνικής Πόλης της Ρόδου στον κατάλογο των Μνημείων της UNESCO, 30 χρόνια πριν, αποτέλεσε μια σημαντική ιστορική στιγμή για το νησί. Το γεγονός ότι ήταν η πρώτη ελληνική πόλη που εντάχθηκε, τότε, κάτω από την προστασία του Διεθνούς αυτού Οργανισμού, καταδεικνύει το μέγεθος και τη σημασία του Μνημείου, όχι μόνο για την Ελληνική, όσο και για την Παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά. Αποτελεί μνημείο και απόδειξη της γεωπολιτικής θέσης του νησιού, ένα ζωντανό σταυροδρόμι πολιτισμών, φέροντας ανάγλυφα τα σημάδια όσων πέρασαν από εδώ: Οθωμανοί, Εβραίοι, Άραβες, Ιππότες και φυσικά Έλληνες άφησαν το στίγμα τους στη ζωή της πόλης. Η Μεσαιωνική Πόλη της Ρόδου, αναμφισβήτητα είναι μοναδική, αφού από τη μια διατηρεί, σχεδόν αναλλοίωτο, τον ιστό της, τα τείχη και τα οχυρωματικά έργα γύρω από αυτήν, και από την άλλη, είναι ενεργή από τον καιρό της ίδρυσης της, μέχρι σήμερα, στοιχείο που απαντάται σε λίγες ακόμη μεσαιωνικές Ευρωπαϊκές πόλεις.
Η ένταξη της Μεσαιωνικής Πόλης στον κατάλογο μνημείων της Unesco συνέβαλε στην συνολική ανάπτυξη του νησιού, ενώ έγιναν πολλά έργα, όπως αποκαταστάσεις καταλυμάτων, αναπλάσεις κοινοχρήστων χώρων, αποκαταστάσεις μνημείων και κατοικιών, συντήρηση των τειχών και των υπογείων δικτύων, τα οποία κράτησαν πάνω από 14 χρόνια και ξοδεύτηκαν 11 εκ. Από το 2004, όμως, που έληξε η Προγραμματική Σύμβαση και πάρα τις εξαγγελίες που κάθε φορά ακούγονταν, ποτέ δεν επανεργοποιήθηκε.
Γιορτάζοντας το παρελθόν και το μέλλον της Μεσαιωνική Πόλης, ο κος Σαντορινιός τόνισε πως η διαδρομή έως την ημέρα που η Μεσαιωνική Πόλη της Ρόδου κηρύχτηκε ως μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς- την 9η Δεκεμβρίου 1988- δεν ήταν εύκολος. Συγκεκριμένα είπε:
«Για να φτάσουμε σε εκείνη την σημαδιακή μέρα, είχαν προηγηθεί προσπάθειες πολλών ανθρώπων, φωτισμένων ανθρώπων, που σήμερα κάποιοι από αυτούς είναι εδώ: ο Σάββας Καραγιάννης, που κυνηγούσε την Μελίνα Μερκούρη για να γίνει η πρώτη προγραμματική σύμβαση για την διατήρηση της Μεσαιωνικής πόλης, ο Μάνος Κόκκινος, ο Γιώργος Γιαννόπουλος- ο μόνος Έλληνας Πρόεδρος του Οργανισμού Πόλεων Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς-, ο Γιάννης Μαχαιρίδης, και πολλοί άλλοι που έδωσαν τον εαυτό τους και από τους οποίους σήμερα εμείς παίρνουμε το νήμα. Δίπλα τους στάθηκαν σημαντικοί αρχαιολόγοι και μηχανικοί, όπως οι δυο μεγάλοι απόντες, ο Ηλίας Κόλλιας και ο Θανάσης Αναπολιτάνος οι οποίοι ανέδειξαν την παλιά πόλη των φαντασμάτων, της δεκαετίας του 80, στην λαμπερή Μεσαιωνική Πόλη που είναι σήμερα».
