Η κυρία Λαμπρινή Καρανάσιου–Ζούλοβιτς αποτελεί την πρώτη γυναίκα πρόεδρο στην 73χρονη ιστορία της Ένωσης Ξενοδόχων Αθηνών, Αττικής και Αργοσαρωνικού (ΕΞΑΑΑ). Στην πρώτη της συνέντευξη έπειτα από την εκλογή της στο συγκεκριμένο αξίωμα, αποκλειστικά στην «ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΑΓΟΡΑ», αναφέρεται στην αναγκαιότητα της διατήρησης ενός υψηλού επιπέδου προσφερόμενων υπηρεσιών και ενδιαφέρουσων, ολοκληρωμένων κι ανανεωμένων προτάσεων από την Αττική προς τον επισκέπτη.
ΔΙΑΡΚΕΣ ΣΤΟΙΧΗΜΑ Η ΑΘΗΝΑ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ «IN» ΠΡΟΟΡΙΣΜΟ!
Την ίδια στιγμή στηλιτεύει το γεγονός ότι δεν υφίσταται ανταποδοτικότητα με το σχεδιασμό και την υλοποίηση έργων πνοής κι υποδομής, παρότι ο κλάδος του Τουρισμού αντιμετωπίζεται ως η… χρυσή όρνιθα, ενώ ούτε η κατανομή των βαρών είναι δίκαιη. Υπογραμμίζει πως, μεταξύ άλλων, μια ανανεωμένη πρόταση για θαλάσσιο τουρισμό στον Αργοσαρωνικό δύναται να προσελκύσει τον «ακριβό», ευχαριστημένο, αλλά κι επαναλαμβανόμενο επισκέπτη, ενώ δεν δηλώνει αρνητική απέναντι στις e–πλατφόρμες βραχυχρόνιας μίσθωσης. Ωστόσο, επισημαίνει πως θα πρέπει να υπάρχει ένα ξεκάθαρο νομικό και κανονιστικό πλαίσιο λειτουργίας και φορολογίας, ώστε να αποφεύγεται τυχόν μεροληπτική αντιμετώπιση.
Η Αθήνα την τελευταία διετία έχει δείξει έντονα σημάδια ανάκαμψης στο εισερχόμενο τουριστικό ρεύμα, απολαμβάνοντας διαρκώς περισσότερους επισκέπτες κι ανάγοντας την πόλη –αργά αλλά σταθερά– σε έναν city προορισμό. Ποια είναι η αίσθησή σας για το πώς θα εξελιχθούν τα μεγέθη κατά το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα; Τι απαιτείται να γίνει, ώστε να παγιωθεί η ανοδική αυτή τάση; Ποιος ο ρόλος της ΕΞΑΑΑ προς αυτή την κατεύθυνση;
Είναι γεγονός πως η Αθήνα, μετά τη μεγάλη κρίση του 2008–2013, κατάφερε να ανακάμψει και αυτή τη στιγμή να θεωρείται ένας από τους πλέον «in», όπως συνηθίζεται να λέμε, ευρωπαϊκούς αλλά κι ελληνικούς προορισμούς. Σε αυτό, φυσικά, συνέβαλλαν καθοριστικά οι άοκνες και διαρκείς προσπάθειες που κατέβαλλαν από το 2010 και μετά τόσο η Ένωση Ξενοδόχων Αθηνών – Αττικής & Αργοσαρωνικού όσο και πολλές επιχειρήσεις και φορείς του Τουρισμού. Συνταχθήκαμε, τότε, μέσω συνεργειών, με απώτερο σκοπό αφενός την ενημέρωση της διεθνούς κοινής γνώμης αφετέρου την επανατοποθέτηση της Αθήνας στον διεθνή τουριστικό χάρτη, με ανανεωμένα θεματικά προϊόντα και εν γένει με νέα ταυτότητα!
Το πρόβλημα όλων όσοι ασχολούμαστε με τον Τουρισμό δεν είναι τόσο το γεγονός ότι αντιμετωπιζόμαστε ως η «χρυσή όρνιθα», όσο κυρίως, ότι δεν υφίσταται ανταποδοτικότητα σχετική με τον σχεδιασμό και την υλοποίηση έργων πνοής και υποδομής που περιφρουρούν και αναβαθμίζουν το συνολικό προσφερόμενο τουριστικό προϊόν κάθε προορισμού
Θα πρέπει να τονίσω πως οι καλοκαιρινοί μήνες (Ιούνιος–Σεπτέμβριος) του 2018 σημείωσαν μικρή μεν πτώση δε στην πληρότητα στα ξενοδοχεία της Αττικής (από 0,2% έως 1,4%), κάτι το οποίο εκλαμβάνουμε ως σημείο αφύπνισης κι ενδεχομένως παρακίνησης για την από εδώ και πέρα πορεία μας. Οφείλουμε, λοιπόν, να είμαστε αρκούντως προσεκτικοί αναφορικά με μια σειρά από λεπτομέρειες καίριας σημασίας, πρωτίστως, από τη στιγμή κατά την οποία ο Τουρισμός αποτελεί μια «ζωντανή» δραστηριότητα με περιόδους ανόδου αλλά και κάμψης. Οφείλουμε, επίσης, να διατηρήσουμε ένα υψηλό επίπεδο προσφερομένων υπηρεσιών, καθώς και μια ενδιαφέρουσα, ολοκληρωμένη κι ανανεωμένη πρόταση της πόλης μας προς τον επισκέπτη. Αυτό, αν φυσικά πραγματικά επιθυμούμε να διατηρήσουμε, αλλά και να ενισχύσουμε, τη θέση μας έναντι των ανταγωνιστών μας, που διαρκώς βελτιώνονται κι ανανεώνουν τόσο τη γενική όσο και την εξειδικευμένη υποδομή τους.
Ξέρετε, αποτελεί πάγια θέση της ΕΞΑΑΑ –κι αυτό αποδεικνύεται από τις επιλογές που ακολουθήθηκαν μέχρι σήμερα από την πλευρά της Ένωσης– πως η Αθήνα χρειάζεται την ενεργό εμπλοκή όλων μας, είτε ως πολίτες, είτε ως επιχειρήσεις, είτε ως φορείς, σε δράσεις που προστατεύουν την πόλη, την ενισχύουν και την προβάλλουν ταυτόχρονα. «Απαιτείται», θα τολμούσα να πω, η ενεργοποίηση όλων μας για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής πολιτών κι επισκεπτών. Γι’ αυτό τον λόγο εμείς παρεμβαίνουμε όχι μόνο «διεκδικώντας» από τοπικούς και πολιτειακούς φορείς αλλά και υλοποιώντας οι ίδιοι μια σειρά από σημαντικά projects (λ.χ. θεματικά fam & press trips, πλατφόρμα συνεργειών για την προβολή του Μαραθωνίου Δρόμου, δωρεάν θεατρικά δρώμενα στην πόλη υπό τον τίτλο «Oι πέτρες μιλούν» για την προβολή της αρχαίας Γραμματείας, εκεί που άνθισε ο φιλοσοφικός λόγος κ.ά.).
Ο τουρισμός δείχνει να κατέχει βαρύνουσα σημασία στους πάσης φύσεως κρατικούς σχεδιασμούς σε επίπεδο δηλώσεων και καλών προθέσεων. Επί του πρακτέου, αντιμετωπίζεται ως η… χρυσοφόρος όρνιθα, υπερφορολογώντας τη λειτουργία της. Πόσο μπορεί να διατηρηθεί αυτή η κατάσταση;
Είναι σημαντικό αυτό που επισημαίνετε. Το πρόβλημα, ωστόσο, όλων όσοι ασχολούμαστε με τον Τουρισμό δεν είναι τόσο το γεγονός ότι αντιμετωπιζόμαστε ως η «χρυσή όρνιθα» –άλλωστε καθοριστικά, αλλά και συνειδητά συμβάλλουμε τόσο στην οικονομική ισορροπία της χώρας, όσο και στον αντίστοιχο βαθμό ισορροπίας της Απασχόλησης– όσο, κυρίως, το γεγονός ότι δεν υφίσταται ανταποδοτικότητα με τον σχεδιασμό και την υλοποίηση έργων πνοής και υποδομής που περιφρουρούν κι αναβαθμίζουν το συνολικό προσφερόμενο τουριστικό προϊόν κάθε προορισμού. Επίσης, προβληματίζει το γεγονός ότι δεν επικρατεί δικαιοσύνη σε ό,τι αφορά τη γενικότερη συμμετοχή/οικονομική συνεισφορά όλων των τύπων τουριστικών καταλυμάτων στην κοινή προσπάθεια. Και δεν αναφέρομαι μόνο στις οικονομικές/φορολογικές μας υποχρεώσεις, αλλά και σε αυτές που καθορίζουν τις προδιαγραφές του τρόπου λειτουργίας μας. Αναφέρομαι λ.χ. σε θέματα–κλειδιά, τα οποία θεωρούνται μείζονος σημασίας, όπως αυτά της ασφάλειας, της καθαριότητας, του προσωπικού κ.ο.κ. Θεωρώ πως είναι βασικό να υπάρχει δίκαιη κατανομή του βάρους και ταυτόχρονα να ενισχύεται η τουριστική δραστηριότητα με άμεσο αλλά και με έμμεσο τρόπο, λ.χ. με έργα πνοής κι εξειδικευμένης υποδομής στις τουριστικές περιοχές.
Η διείσδυση των πλατφορμών που σχετίζονται με τις βραχυχρόνιες μισθώσεις ακινήτων αποτελούν μια δεδομένη και εν πολλοίς «ενοχλητική» πραγματικότητα. Πολλώ δε μάλλον στην Αττική, όπου δείχνει να κινείται με εντυπωσιακούς ρυθμούς ανάπτυξης. Κατ’ αρχήν, θεωρείτε πως μπορείτε να συνυπάρξετε αρμονικά με πρακτικές της μορφής του Airbnb; Με τι είδους ρύθμιση (νομοθετική, φορολογική, πολιτική) θα ήταν ικανοποιημένοι οι ξενοδόχοι στην Αττική;
Θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε εξ’ αρχής πως σαφώς και δεν είμαστε αρνητικοί! Οι όποιες ενστάσεις μας σχετικά με τον συγκεκριμένο τύπο διαμονής και την έκταση που λαμβάνει το εν λόγω φαινόμενο στη χώρα μας, και δη στην Αθήνα, αφορούν αφενός την άναρχη – χωρίς καμιά πρόβλεψη, μελέτη και σχεδιασμό– υπερεπέκταση αυτής της δραστηριότητας αφετέρου τον «θολό» κι ενίοτε παράνομο τρόπο που λειτουργεί μέχρι σήμερα η συγκεκριμένη δραστηριότητα. Το «θολό» τοπίο αφορά θέματα νομικά, θεσμικά, φορολογικά, ασφαλιστικά, εργασιακά και κοινωνικά, όπως η έλλειψη στέγης για ενοικίαση, η ραγδαία αύξηση του ύψους των ενοικίων κ.ά. Τολμώ δε να πω, ακόμα και για τον τύπο του καταλύματος, κι αυτό, καθώς αναρωτιέμαι αν, τελικά, πρόκειται για ενοικιαζόμενα διαμερίσματα.
Μήπως είναι ενοικιαζόμενα δωμάτια σε διαμερίσματα; Ίσως ενοικιαζόμενες πολυκατοικίες; Ενδεχομένως να είναι κάτι διαφορετικό; Η αλήθεια είναι πως κάθε άλλο παρά ξεκάθαρη είναι η πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί… Πρόκειται για ζητήματα τα οποία χρειάζεται να ξεκαθαριστούν, καθώς δεν είναι σωστό να ισχύει η λογική των «δύο μέτρων και δύο σταθμών». Δεν γίνεται αλλού να απαιτούνται αυστηρές προδιαγραφές τρόπου και τύπου λειτουργίας κι αλλού όχι. Πρέπει άμεσα να μπει μια τάξη στο εν λόγω θέμα. Πόσο μάλλον, από τη στιγμή που ήδη διαπιστώσαμε τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό με ποιον τρόπο το «φαινόμενο» αυτό επιδρά αρνητικά στην ισορροπία των πόλεων και στη ζωή των κατοίκων και των επαγγελματιών. Καλούμαστε εγκαίρως να το εξετάσουμε σοβαρά και να θέσουμε κανόνες, προδιαγραφές, όρους και όρια.
