Καθυστέρηση πτήσεων Κάτι παραπάνω από σοβαρό είναι το πρόβλημα των καθυστερήσεων κι ακυρώσεων αεροπορικών πτήσεων στη χώρα μας, και δη σε ό,τι αφορά ορισμένους εκ των πλέον δημοφιλών τουριστικών προορισμών, όπως η Μύκονος κι η Σαντορίνη. Μάλιστα, το αεροδρόμιο της πρώτης σημειώνει αρνητική πανευρωπαϊκή πρωτιά στις καθυστερήσεις, σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποίησε η AirHelp!
Προβληματίζουν οι έντονες καθυστερήσεις πτήσεων σε top προορισμούς
Συνολικά, το διάστημα Ιανουαρίου – Ιουλίου 2019 στην Ελλάδα καταγράφηκαν πάνω από 30.000 καθυστερήσεις και ματαιώσεις πτήσεων. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη μικρή ή μεγάλη ταλαιπωρία 3,2 εκατ. επιβατών. Σε αριθμούς, στις πάνω από 110.000 πτήσεις που μελετήθηκαν, το 27% δεν αναχώρησε στην ώρα του. Το ποσοστό αυτό είναι αυξημένο κατά 7% σε σχέση με πέρυσι. Στο αεροδρόμιο της Αθήνας σημειώθηκαν οι πτήσεις με τα περισσότερα προβλήματα. Οι καθυστερήσεις των πτήσεων οφείλονται συχνά σε παράγοντες που τα αεροδρόμια δεν μπορούν να ελέγξουν, όπως η ασυνέπεια των αεροπορικών εταιρειών, ωστόσο υπάρχουν και εδώ, σε μεγαλύτερη ή μικρότερη μορφή, τα προβλήματα που εντοπίζονται πανευρωπαϊκά με τις Υπηρεσίες Πολιτικής Αεροπορίας.
Στο αρνητικό Top 10 φιγουράρουν 3 ελληνικά αεροδρόμια!
Όπως και να έχει, πάντως, στη λίστα με τα ευρωπαϊκά αεροδρόμια με τις περισσότερες καθυστερήσεις πτήσεων στο top 10 της κατάταξης φιγουράρουν τρία ελληνικά, με το ένα να καταλαμβάνει την πρώτη θέση. Συγκεκριμένα, πρώτο έρχεται το αεροδρόμιο της Μυκόνου, με τις αναχωρήσεις που γίνονται ontime να ανέρχονται μόλις στο 47,1%. Το αεροδρόμιο της Σαντορίνης είναι στην τέταρτη θέση με 56,1% και της Αθήνας στην έβδομη θέση με 60,3%.
Θα πρέπει, ωστόσο, να επισημάνουμε ότι οι περισσότερες καθυστερήσεις γενικότερα στην Ευρώπη εντοπίζονται σε αεροδρόμια χωρών της Νότιας Ευρώπης που αποτελούν δημοφιλείς αεροπορικούς προορισμούς και ως εκ τούτου η κίνηση είναι ιδιαίτερα αυξημένη τους καλοκαιρινούς μήνες.
Κατά την πιο επιβαρυμένη ημέρα σε επίπεδο πλήθους στην Ευρώπη το 2018, απαιτήθηκε χειρισμός 37.000 πτήσεων. Μέχρι το 2030, η ίδια ημέρα θα περιλαμβάνει περισσότερες από 55.000 πτήσεις!
Αναφερόμενος στο πρόβλημα, ο πρόεδρος της Aegean Airlines, Ευτύχιος Βασιλάκης, τόνισε ότι το άμεσο κόστος της εταιρείας από τις καθυστερήσεις ανέρχεται σε πάνω από 2 εκατομμύρια ευρώ, ενώ πολλαπλάσια θεωρείται η επιβάρυνση για την καθημερινή λειτουργία της εταιρείας, την κόπωση του προσωπικού και την ικανοποίηση των πελατών της.
Σε… αστρονομικά μεγέθη οι ευρω-καθυστερήσεις
Στο άκρως εντυπωσιακό νούμερο των 19,1 εκατομμυρίων λεπτών ανήλθαν οι συνολικές καθυστερήσεις που καταγράφηκαν στον ευρωπαϊκό εναέριο χώρο κατά τη διάρκεια του 2018, με το συγκεκριμένο μέγεθος να εκτιμάται πως θα… σπάσει κάθε ρεκόρ τη φετινή χρονιά! Μάλιστα, η ανησυχία που επικρατεί στα στελέχη του Eurocontrol είναι διαρκώς εντεινόμενη, καθώς ο όγκος των πτήσεων πολλαπλασιάζεται με ραγδαίο ρυθμό, τη στιγμή κατά την οποία παρατηρούνται σημαντικά κενά σε επίπεδο στελέχωσης και δη στη Γερμανία (!), ενώ οι απεργίες στη Γαλλία τείνουν να λάβουν διαστάσεις επιδημίας.
Αρκεί να σημειωθεί πως μόνο κατά τον περασμένο Ιούνιο κάτι παραπάνω από 210.000 πτήσεις στην Ευρώπη καθυστέρησαν να πραγματοποιηθούν, σύμφωνα με στοιχεία του Eurocontrol! Εάν θεωρείτε πως το μέγεθος είναι διαχειρίσιμο, αρκεί να υπογραμμιστεί πως πρόκειται για το 20% του συνόλου των πτήσεων που έλαβαν χώρα στους ευρωπαϊκούς αιθέρες εκείνο τον μήνα… Όσο για τον μέσο χρόνο καθυστέρησης; Υπολογίστε 17 λεπτά της ώρας.
Κόστος-χρυσάφι, απόδοση έντονα προβληματική!
Η όλη κατάσταση αποκτά ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις, εάν αναλογιστεί κάποιος το γεγονός πως οι αεροπορικές εταιρείες δαπανούν σε ετήσια βάση το ευμέγεθες ποσό των 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων για τη διαχείριση της αεροπορικής κίνησης (Air Traffic Management – ATM)! Το ερώτημα που προκύπτει αβίαστα είναι εάν λαμβάνουν αντίστοιχου ύψους αξία. Όπως, όμως, επισημαίνουν στελέχη της αεροπορικής αγοράς, στην περίπτωση κατά την οποία δεν λάβουν χώρα συγκεκριμένες δομικές αλλαγές, οι πτήσεις θα εξακολουθούν να αθροίζουν, και δη ασταμάτητα, λεπτά καθυστέρησης. Συγκεκριμένα, κατά την πιο επιβαρυμένη ημέρα σε επίπεδο πλήθους στην Ευρώπη το 2018, απαιτήθηκε χειρισμός 37.000 πτήσεων. Μέχρι το 2030, η ίδια ημέρα θα περιλαμβάνει περισσότερες από 55.000 πτήσεις! Κατ’ επέκταση, επείγει ο ευρωπαϊκός εναέριος χώρος να αναδιοργανωθεί πλήρως και σε βάθος.
Ο επικεφαλής του Eurocontrol, Eamonn Brennan, πρόσφατα ανέφερε πως η λύση είναι –σχετικά- απλή. Για την ακρίβεια, προτείνει την ενοποίηση (εν είδει «ομογενοποίησης») του ανώτερου εναέριου χώρου, προκειμένου να ελέγχεται από έναν και μόνο διαχειριστή δικτύου. Σε αυτή την περίπτωση, δεν γεννάται κάποιο ζήτημα επικυριαρχίας και καθένα από τα 41 διαφορετικά κέντρα ATM στην Ευρώπη θα είναι σε θέση να καθοδηγήσει το αεροσκάφος μέχρι το έδαφος. Όπως, μάλιστα, αναφέρει ενδεικτικά: «Είναι αδιανόητο να ισχύουν στον αέρα τα σύνορα που δεν υπάρχουν στο έδαφος…» Παρότι η λύση που προκρίνει ο κ. Brennan φαντάζει ως λογική κι εφαρμόσιμη, η εμπλοκή του παράγοντα της πολιτικής κι η χαρακτηριστική έλλειψη επενδύσεων στον τομέα της διαχείρισης της αεροπορικής κίνησης κάνουν εξαιρετικά δύσκολη την υλοποίησή της.
Μάλιστα, τα στελέχη της αεροπορικής βιομηχανίας επισημαίνουν και μια ακόμη πτυχή, η οποία τελευταία λαμβάνει ολοένα και πιο δραματικές διαστάσεις, επηρεάζοντας άμεσα όσο και σε δραστικό βαθμό την καθημερινότητά μας: το κλίμα κι η προστασία του περιβάλλοντος. Όπως τονίζουν: «Είναι αδιανόητο οι αεροπορικές εταιρείες σε παγκόσμιο επίπεδο να πραγματοποιούν άλματα σε ό,τι αφορά το ζήτημα της επίδρασής τους στο περιβάλλον και στην Ευρώπη να αναγκάζονται να παράγουν αχρείαστες εκλύσεις αερίων σε καθημερινή βάση!» Σε αυτό το πλαίσιο, η IATA έχει ζητήσει από την Κομισιόν, τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και τους παρόχους υπηρεσιών αεροναυτιλίας (Air Navigation Service Providers – ANSPs) να ανανεώσουν εκ βάθρων ξεπερασμένες πρακτικές, λογικές και πολιτικές, επανδρώνοντας παράλληλα τις κενές θέσεις σε επίπεδο ανθρώπινου δυναμικού.
Σύμφωνα με στελέχη της ΙΑΤΑ, λύσεις υπάρχουν. Αρκεί να υπάρξει ο κατάλληλος σχεδιασμός κι οι αντίστοιχες επενδύσεις, σε συνδυασμό με την αλλαγή νοοτροπίας και σκεπτικού τόσο από τις κυβερνήσεις όσο και τους ANSPs. Κατ’ αυτό τον τρόπο, θα αποφευχθεί μια ακόμη σαιζόν αχρείαστων χρονικών καθυστερήσεων κι εκλύσεων αερίων. Μάλιστα, προχωρούν κι ένα βήμα παραπάνω, προτείνοντας ακόμη και την εφαρμογή ενός αυστηρού θεσμικού πλαισίου, το οποίο με τη σειρά του, μεταξύ άλλων, θα προϋποθέτει την επιβολή χρηματικών ποινών για όσους παρόχους υπηρεσιών αεροναυτιλίας αποτύχουν να φέρουν εις πέρας προσυμφωνημένους στόχους, αναφορικά με τη χωρητικότητα και την απόδοσή τους, στο πλαίσιο ενός καλά μελετημένου σχεδίου για τον ευρωπαϊκό ουρανό.
