«Για να σε “δει” ο Κινέζος τουρίστας, πρέπει να σε βρει στο “Baidu”, όχι στο “Google”. Nα δει τα βίντεό σου στο “Youku”, όχι στο “Youtube”. Να διαβάσει τα posts σου στο “Weibo” όχι στο Facebook ή το Twitter». Με τα λόγια αυτά, ο Ανέστης Αναστασίου, υπεύθυνος προγραμμάτων τουρισμού του ACT- American College of Thessaloniki, εξηγεί κάποιες από τις ιδιαιτερότητες και τις ιδιομορφίες της κινεζικής αγοράς, τις οποίες επιβάλλεται να γνωρίζει όποιος θέλει να προσελκύσει -και να «κρατήσει»- τουρίστες από την Κίνα.
Και δεν είναι οι μόνες, αφού εκτός από το Μεγάλο (Σινικό) Τείχος της Κίνας υπάρχει και ο μεγάλος … «τοίχος» της Κίνας, με άλλα λόγια το «firewall», που μετατρέπει σε χρονοβόρο περιπέτεια το «κατέβασμα» οποιασδήποτε ιστοσελίδας στη χώρα, εάν αυτή δεν φιλοξενείται από Κινέζο πάροχο.
Για να κάνει λοιπόν κάποιος δουλειές στην Κίνα, χωρίς να αντιμετωπίσει απρόσμενα προβλήματα στη διαδικτυακή του παρουσία, είναι πολύ βασικό να γνωρίζει ότι η ιστοσελίδα του πρέπει να είναι μεταφρασμένη στα κινεζικά, απολύτως απαραίτητο να έχει «web host» στη χώρα κι εξαιρετικά σημαντικό να έχει κατά νου πως ό,τι ισχύει για τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στις ΗΠΑ ή την Ευρώπη δεν είναι κατ’ ανάγκη αποτελεσματικό κι αποδεκτό με βάση τα κινεζικά ήθη και έθιμα.
Οι ιδιομορφίες της κινεζικής αγοράς θα βρεθούν στο επίκεντρο της παρουσίασης με τίτλο «Marketing to Outbound Chinese Tourists» (μάρκετινγκ για εξερχόμενο κινεζικό τουρισμό), που ο κ.Αναστασίου πραγματοποίησε στη Θεσσαλονίκη, στο 2ο Συνέδριο Τουρισμού με θέμα: «Τουρισμός Υψηλής Προστιθέμενης Αξίας». Το 2ο συνέδριο διοργανώνεται από τα πέντε διμερή επιμελητήρια (Ελληνο-Αμερικανικό, Ελληνο-Βρετανικό, Ελληνο-Γαλλικό, Ελληνο-Γερμανικό και το Ελληνο-Ιταλικό Θεσσαλονίκης) και πραγματοποιείται στο συνεδριακό κέντρο «Ιωάννης Βελλίδης».
Οι ιδιαιτερότητες της κινεζικής αγοράς δεν σταματούν όμως στο …«www». Οι επιχειρηματίες και οργανισμοί του ελληνικού τουρισμού είναι καλό να γνωρίζουν πως ό,τι ισχύει στη Σαγκάη δεν είναι υποχρεωτικά αληθές για το Πεκίνο, ότι για έναν Κινέζο είναι πολύ πιο σημαντικό από ό,τι για έναν Γερμανό το να δει τη σημαία της χώρας του να κυματίζει έξω από ένα ξενοδοχείο, καθώς και ότι ένα μπουκάλι με βραστό πόσιμο νερό εν μέσω θέρους σε ένα κατάλυμα μπορεί να αποτελεί …ανεξήγητη παρουσία για έναν ‘Ελληνα, αλλά συνιστά βασική υπηρεσία φιλοξενίας για έναν Κινέζο.
«Η κινεζική τουριστική αγορά είναι πολύ μεγάλη και ολοένα μεγαλώνει μαζί με τη μεσαία τάξη της Κίνας. Ακόμη βέβαια, το 90% των Κινέζων δεν έχει καν διαβατήριο και όσοι ταξιδεύουν περιορίζονται σε «κοντινά»ταξίδια, σε Χονγκ Κονγκ, Σιγκαπούρη, Ταϊβάν, Μακάο. Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα οι αφίξεις είναι ακόμη πολύ λίγες, 44.000 με βάση τα στατιστικά του αεροδρομίου Ελευθέριος Βενιζέλος και 55.000 με βάση τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ. Παρόλα αυτά όμως, η τουριστική δαπάνη αυξάνεται κάθε χρόνο πολύ σημαντικά: από το 2013 στο 2014 αυξήθηκε κατά 28%, έναντι π.χ., +7% για τους Αμερικανούς και +4% για τους Γερμανούς. Από το 2014 στο 2015 αυξήθηκε κατά 38%», σημειώνει ο κ. Αναστασίου στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.
