Βήματα για περαιτέρω προστασία των ευρωπαϊκών Γεωγραφικών Ενδείξεων κάνει η Ευρωπαϊκή Ένωση τη στιγμή που επιχειρεί να συνάψει διεθνείς εμπορικές συμφωνίες με πολλούς εταίρους.
Αυτό, εφόσον κατοχυρωθεί είναι πολύ σημαντικό καθώς η Γεωγραφική Ένδειξη συνοδεύει ένα προϊόν που προέρχεται από μια συγκεκριμένη περιοχή όχι μόνο το συνδέει με ορισμένη ποιότητα και χαρακτηριστικά, αλλά και το προστατεύει. Εξάλλου μια Γεωγραφική Ένδειξη μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο από παραγωγούς που βρίσκονται στην καθορισμένη περιοχή με αποτέλεσμα οι Γεωγραφικές Ενδείξεις να δημιουργούν οφέλη για τις τοπικές κοινωνίες, οι οποίες μπορούν να συνεχίσουν να τοποθετούν τα ιδιαίτερα προϊόντα τους στην αγορά.
Δημιουργώντας λοιπόν εξειδικευμένες αγορές για τα φημισμένα προϊόντα των τοπικών κοινοτήτων και απαγορεύοντας σε άλλους να επωφεληθούν από τη φήμη των προϊόντων αυτών, οι Γεωγραφικές Ενδείξεις χρησιμεύουν επιπλέον για να διακρίνουν και να ενισχύουν τις πολιτιστικές συνεισφορές και να επιβραβεύουν τη δημιουργικότητα της παραδοσιακής τεχνογνωσίας.
Η διεθνής προστασία των Ευρωπαϊκών Γεωγραφικών Ενδείξεων είναι μια πολύ σημαντική κατάκτηση καθώς θα συνεισφέρει θετικά στις εμπορικές συμφωνίες τις οποίες οφείλουν να λαμβάνουν υπόψη τα προστατευόμενα προϊόντα των μερών.
Αυτό έγινε έπειτα από απόφαση της Κομισιόν που σύστησε στην Ε.Ε. να κάνει ένα ακόμη βήμα διεθνούς προστασίας των Γεωγραφικών ενδείξεων προσχωρώντας στην Πράξη της Γενεύης της Συμφωνίας της Λισαβόνας.
Με τον τρόπο αυτό, και εφόσον τελικώς προσχωρήσει η Ε.Ε. ως μπλοκ (σήμερα μόνο 7 κράτη μέλη της Ε.Ε. είναι μέλη της Συμφωνίας της Λισαβόνας), εικάζεται ότι θα επιτευχθεί υψηλού επιπέδου και απεριόριστη προστασία των ευρωπαϊκών Γεωγραφικών Ενδείξεων έναντι όλων των μερών που έχουν προσχωρήσει ή θα προσχωρήσουν μελλοντικά στην Πράξη της Γενεύης.
Στο σημείο αυτό αξίζει να διευκρινίσουμε ότι η Συμφωνία της Λισαβόνας του 1958 είναι μια συνθήκη που διαχειρίζεται ο Παγκόσμιος Οργανισμός Πνευματικής Ιδιοκτησίας (WIPO) και προσφέρει έναν τρόπο εξασφάλισης της προστασίας των Ονομασιών Προέλευσης μέσω μιας ενιαίας καταχώρισης. Τον Μάιο του 2015, η Πράξη της Γενεύης επέκτεινε το πεδίο εφαρμογής της Συμφωνίας της Λισαβόνας σε όλες τις Γεωγραφικές Ενδείξεις (κι όχι μόνο στις Ονομασίες Προέλευσης) κι επέτρεψε την προσχώρηση διεθνών οργανισμών όπως η Ε.Ε.
Σημειώνεται ότι η Συμφωνία της Λισαβόνας έχει σήμερα 28 μέλη: Αλγερία, Βοσνία και Ερζεγοβίνη, Βουλγαρία, Μπουρκίνα Φάσο, Κονγκό, Κόστα Ρίκα, Κούβα, Τσεχία, Λαϊκή Δημοκρατία της Κορέας, Γαλλία, Γκαμπόν, Γεωργία, Ουγγαρία, Ιράν, Ισραήλ, Ιταλία, Μεξικό, Μαυροβούνιο, Νικαράγουα, Περού, Πορτογαλία, Μολδαβία, Σερβία, Σλοβακία, Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, Τόγκο, Τυνησία.
