Ξεκάθαρος ο τρόπος μέτρησης της επιτυχίας μίας σεζόν
Τα τελευταία χρόνια έχει ξεκινήσει ένας έντονος διάλογος σε ό,τι αφορά το πώς «μετράται» και με τη χρήση ποιων κριτηρίων χαρακτηρίζεται πετυχημένη μία τουριστική σεζόν. Η επίσημη έκφανση της Πολιτείας δείχνει σταθερά προσκολλημένη στην προβολή του συνολικού αριθμού των τουριστών που επισκέφτηκαν τη χώρα μας. Από την πλευρά τους, οι οργανωμένοι φορείς και οι επιχειρηματίες του κλάδου δίνουν έμφαση στο οικονομικό αποτύπωμα του πλήθους των επισκεπτών. Μάλιστα, υποστηρίζουν πως το τελευταίο χαρακτηριστικό από μόνο του αποτελεί έναν αριθμό κενού περιεχομένου και τίποτε άλλο!
Όπως επισημαίνει ο κ. Τάσιος: «Όραμά μας είναι οι αφίξεις να μπορούν να έχουν… έκφραση και να καταλήγουν στη δημιουργία ενός πραγματικού εισοδήματος για το σύνολο των κατοίκων της χώρας. Κάτι που προϋποθέτει άμεσα, ακόμη και… χθες εν τη υπερβολή, να δούμε ποιες περιοχές μπορούν πράγματι και επί της ουσίας να έχουν και να υποστηρίξουν τουρισμό 365 ημερών. Αυτή τη στιγμή, η συγκεκριμένη διάσταση δύναται να συμβεί στην ηπειρωτική χώρα. Το Υπουργείο Τουρισμού, ωστόσο, αναφέρεται και υπολογίζει μόνο τη νησιωτική χώρα… Για να γίνει πράξη κάτι τέτοιο, θα πρέπει να υπάρξουν χαμηλές τιμές, αλλά και ένα ανταγωνιστικό πλαίσιο προκειμένου λ.χ. να σε επιλέξουν ως ολοχρονικό προορισμό οι συνταξιούχοι, Ευρωπαίοι και μη.
Το Υπουργείο Τουρισμού δεν μας έχει βοηθήσει ούτε κατ’ ελάχιστον σε ζητήματα συναρμοδιοτήτων με άλλες υπηρεσίες και υπουργεία! Και στην περίπτωση του τουρισμού, εμπλέκονται συνολικά περί τα 8 υπουργεία.
Άρα, όπου υπάρχει σύγχρονο αεροδρόμιο στη χώρα μας, και σε απόσταση μίας ώρας το πολύ, να αναπτύξουμε τέτοιους προορισμούς, οι οποίοι και θα μας αποφέρουν τουρισμό καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, αναδεικνύοντας μέρος των ανταγωνιστικών χαρακτηριστικών της Ελλάδας, όπως είναι η ιστορία, η γαστρονομία, τα τοπία και το φυσικό περιβάλλον, και προσελκύοντας τουρίστες που δεν καλύπτονται ή δεν ενδιαφέρονται για το μοντέλο του “ήλιος και θάλασσα”! Δυστυχώς, αυτό δεν έχουμε καταφέρει να το κάνουμε πράξη μέχρι σήμερα και η ευθύνη πέφτει βαριά σε όλους τους εμπλεκόμενους με τον τουρισμό επαγγελματίες και φορείς. Πρωτίστως, όμως, το φταίξιμο είναι των κυβερνώντων, οι οποίοι δεν επέλεξαν να εφαρμόσουν πρακτικές, σχέδια και δομές που έχουν λειτουργήσει με αποτελεσματικότητα σε άλλες χώρες. Γι’ αυτό και είναι καίριας σημασίας η τοποθέτηση ανθρώπων με γνώση και εμπειρία σε θέσεις ευθύνης στον κρατικό μηχανισμό! Η εποχή μας προϋποθέτει γνωστική επάρκεια και εξειδίκευση. Οι εποχές κατά τις οποίες κυριαρχούσαν τα τσιτάτα και τα σλόγκαν έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί! Προτείνω, λοιπόν, μία σύμπραξη όλων για το καλό της χώρας μας και αποφυγή του προσωπικού συμφέροντος! Ας προτάξουμε το “εμείς”, αντί για το “εγώ”».
Ναι μεν, αλλά… για την υπογραφή της κλαδικής σύμβασης των ξενοδοχοϋπαλλήλων
Προ ημερών, υπεγράφη η επέκταση της κλαδικής συλλογικής σύμβασης των ξενοδοχοϋπαλλήλων με την Πανελλήνια Ομοσπονδία Ξενοδόχων (ΠΟΞ) που βρίσκεται στον «αέρα» για κάτι παραπάνω από 15 χρόνια. Επιχειρώντας μία σύντομη αναδρομή, ο κ. Τάσιος τονίζει: «Το 2012, εξαιτίας του γεγονότος ότι η χώρα βίωνε βαθιά την οικονομική κρίση, είχε λάβει χώρα μία προσπάθεια μέσω της προσέγγισης των δύο πλευρών να πραγματοποιηθούν λελογισμένες περικοπές στους μισθούς. Κάτι που έγινε χάρη στην καλή προαίρεση και στη ρεαλιστική κατανόηση της έκτακτης κατάστασης στην οποία βρισκόταν η πατρίδα μας. Από εκεί και πέρα, στην πορεία του χρόνου προσπαθούσαμε αμφότερες οι πλευρές να εφαρμόσουμε κατά το δυνατόν πιο πιστά τα όσα είχαν συμφωνηθεί, δίχως ωστόσο να εκλείπουν ποικίλες εκφάνσεις συμβάσεων εργασίας (ατομικές, τροποποιημένες κ.ο.κ.). Κάθε άλλο, μάλιστα, καθώς η οικονομική κρίση… έδειχνε απειλητικά τα “δόντια” της και οι επαγγελματίες του κλάδου προσπαθούσαν να διαφυλάξουν τις επιχειρήσεις τους και κατ’ επέκταση τις θέσεις εργασίας!
Θα πρέπει να υπογραμμίσω πως ο μνημονιακός νόμος του 2012 προέβλεπε πως τον Αύγουστο του 2018, όταν και θα ολοκληρωνόταν ο χρόνος εφαρμογής των μνημονίων, το Υπουργείο Εργασίας –με τη σύμφωνη γνώμη των δύο ενδιαφερόμενων πλευρών (επιχειρήσεων-εργαζομένων)– θα μπορούσε να εξετάσει τη δυνατότητα της οριζόντιας επεκτασιμότητας της κλαδικής σύμβασης, ήτοι σε ολόκληρο τον κλάδο του τουρισμού. Αποτέλεσμα; Να υπάρξει η υπογραφή της επέκτασης της κλαδικής συλλογικής σύμβασης ως αποτέλεσμα της συνεργασίας που έχει εμπεδωθεί εδώ και χρόνια μεταξύ της Ομοσπονδίας και των εργαζομένων στον κλάδο. Απώτερος σκοπός μας είναι η διασφάλιση της εργασιακής ειρήνης, αλλά και η εμπέδωση από κάθε ενδιαφερόμενο του πρωταγωνιστικού ρόλου που έχει αποκτήσει σήμερα ο ελληνικός τουρισμός αναφορικά με την οικονομική ανάκαμψη της ίδιας της χώρας μας, αλλά και τη συνολικότερη ενίσχυση της απασχόλησης», εξηγεί ο κ. Τάσιος.
Βεβαίως, η απόφαση περί της επέκτασης της κλαδικής συλλογικής σύμβασης επιφέρει σημαντική αύξηση του κόστους εργασίας για τα ξενοδοχεία, δημιουργώντας, με τη σειρά τους, εύλογους προβληματισμούς ως προς τη δυνατότητά τους να ανταποκριθούν στις ιδιαίτερα αυξημένες φορολογικές, ασφαλιστικές και εν γένει οικονομικές υποχρεώσεις τους, και δη ενόσω βιώνουν μία συγκυρία δυσθεώρητων βαρών! «Πράγματι, σύμφωνα με τους υπολογισμούς μας, η οριζόντια επιβάρυνση των τουριστικών μονάδων αναμένεται να κινηθεί από 10 έως και 20%, ανάλογα φυσικά με το μέγεθος των ξενοδοχειακών εγκαταστάσεων», επισημαίνει εμφαντικά ο πρόεδρος της ΠΟΞ και συνεχίζει: «Υπό αυτό το πρίσμα, βρισκόμαστε σε επαφή με το Υπουργείο Εργασίας, διεξάγοντας σχετικές συζητήσεις προκειμένου να βρούμε μία κοινά αποδεκτή λύση σε ό,τι έχει να κάνει με τη μεταβατική περίοδο εφαρμογής των όσων ορίζει η κλαδική σύμβαση. Την ίδια στιγμή, αναφορικά με το εργασιακό, έχουμε προσθέσει στην ατζέντα μία σειρά από ζητήματα, όπως λ.χ. αυτό του κατώτατου μισθού και δη για τους νεοεισερχόμενους στην τουριστική βιομηχανία.
Συγκεκριμένα, γνωστοποιήσαμε τις ενστάσεις μας σχετικά με τους ανειδίκευτους εργαζόμενους και υπαλλήλους και τη δυνατότητά τους να λάβουν ευθύς εξαρχής μία ειδικότητα και να αμείβονται σύμφωνα με αυτήν, τη στιγμή κατά την οποία δεν διαθέτουν την ανάλογη εκπαίδευση, ειδίκευση και φυσικά εργασιακή εμπειρία. Κάτι που, αν μη τι άλλο, είναι παράλογο και φυσικά άδικο, αφενός μεν για όσους ήδη εργάζονται και διαθέτουν τη ζητούμενη εμπειρία και εξειδίκευση, αφετέρου δε για τις ίδιες τις επιχειρήσεις, οι οποίες καλούνται να υποβληθούν σε πρόσθετη οικονομική επιβάρυνση που στερείται βάσεως και δη για υπηρεσίες που δεν μπορούν να απολαύσουν! Επιθυμία μας, λοιπόν, είναι κάθε νεοεισερχόμενος να συμπληρώνει τουλάχιστον δύο σεζόν συνεχούς εργασίας και, εφόσον κριθεί πως δύναται να προσφέρει συγκεκριμένο επίπεδο υπηρεσιών, να μπορεί να συμπεριλαμβάνεται στην κλαδική συλλογική σύμβαση εργασίας, απολαμβάνοντας το σύνολο των προνομίων και ευεργετημάτων της. Αυτή τη στιγμή έχουμε ξεκινήσει διάλογο με το υπουργείο και εκτιμούμε πως μέχρι το τέλος του έτους θα έχουμε κατασταλάξει σε μία κοινά αποδεκτή “φόρμουλα” που θα διευθετεί μία σειρά από αντίστοιχα ζητήματα και προβλήματα».
