Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Τουρισμού (UNWTO) προσέφερε υποστήριξη στο Υπουργείο Τουρισμού της Ινδονησίας στην προσπάθεια που κάνει το νησί του Μπαλί να αναπτύξει το γαστρονομικό τουρισμό στο δημοφιλές Ubud. Το project επιδιώκει να βοηθήσει το Ubud να σχεδιάσει και να αναπτύξει καινοτόμες γαστρονομικές τουριστικές εμπειρίες που θα συνδέουν τόσο το δημόσιο όσο και τον ιδιωτικό τομέα. Αυτή η σύμπραξη θα βοηθήσει επιπλέον στην καλύτερη σύνδεση μεταξύ των διαφορετικών μερών της αλυσίδας αξίας ενώ θα τονίσει τα προϊόντα και τα αξιοθέατα του δημοφιλούς τουριστικού προορισμού. Στην Ινδονησία, ο γαστρονομικός τουρισμός αντλεί από ένα μοναδικό συνδυασμό ιστορίας, πολιτισμού και φαγητού. Διατηρεί ακόμα κάποια τελετουργικά και έθιμα τα οποία εξακολουθούν να εφαρμόζονται στην παραδοσιακή μαγειρική ενώ την ίδια στιγμή εμπνέεται από τη τις μοντέρνες γαστρονομικές τάσης. Η περιοχή Gianyar, στην οποία βρίσκεται το Ubud, είναι από τους βασικούς τουριστικούς προορισμούς στο Bali, μιας και υποδέχεται περισσότερους από 3 εκατομμύρια τουρίστες το χρόνο ή διαφορετικά το 17% των επισκεπτών του νησιού. Το Ubud επιλέχθηκε για αυτή την πρωτοβουλία στήριξης θεωρώντας ότι κατέχει όλα τα απαραίτητα στοιχεία για να αναπτυχθεί ως επιτυχημένος γαστρονομικός προορισμός.
Η γαστρονομία αποτελεί πλέον ένα βασικό παράγοντα και κριτήριο της τουριστικής εμπειρίας. Οι τουρίστες έλκονται από τα τοπικά προϊόντα και έτσι πολλοί προορισμοί επικεντρώνουν την παραγωγή τους και στη συνέχεια τις διαφημιστικές τους καμπάνιες γύρω αναλόγως. Καθώς το φαγητό συνδέεται άμεσα με τον τόπο προέλευσης, οι χώρες έχουν τη δυνατότητα να εστιάσουν τις διαφημιστικές τους ενέργειες και να παρουσιαστούν ως μοναδικές, προσελκύοντας με αυτόν τον τρόπο εκείνους τους ταξιδιώτες που επιζητούν να βιώσουν το άρωμα της τοπικής κοινωνίας.
Ο γενικός γραμματέας του UNWTO Taleb Rifal αναφέρει σχετικά, «Αυτό είναι πολύ σημαντικό για τις αγροτικές ή υπαίθριες κοινωνίες, πολλές από τις οποίες προσπαθούν σκληρά να διατηρήσουν το τοπικό χρώμα τους μπροστά σε μια ραγδαία αστικοποίηση η οποία τις απομακρύνει από τους παραδοσιακούς οικονομικούς τρόπους παραγωγής και οικονομίας. Όντας κοντά στην γη που τους παρέχει την τροφή, οι αγροτικές κοινωνίες συχνά απολαμβάνουν ένα συγκριτικό πλεονέκτημα σε ό,τι αφορά την παρουσίαση του παραδοσιακού πιάτου. Ο τουρισμός, και ειδικότερα ο γαστρονομικός τουρισμός, δίνει την ευκαιρία στις κοινωνίες να έχουν εισόδημα και απασχολησιμότητα, δημιουργώντας για παράδειγμα θέσεις για ξεναγήσεις σε αμπελώνες, εμπειρίες με τοπικούς σεφ, ενώ παράλληλα ενισχύει και άλλους τομείς της τοπικής κοινωνίας όπως η γεωργία ή η κτηνοτροφία”.
