Η επέλαση της τάρτας
Οι τάρτες είναι πρόσφατο σχετικά είδος που έχει αρχίσει να καθιερώνεται στη συνείδηση του ελληνικού κοινού και μπορεί να καταναλωθεί κι ως finger food. Παλαιότερα, η λέξη τάρτα στην Ελλάδα σήμαινε αυτομάτως γλυκό και κυρίως ήταν γνωστό στη μίνι μορφή του, ως ταρτάκι. Σήμερα, πολλοί Έλληνες σεφ προτείνουν και δείχνουν διαδικτυακά συνταγές για αλμυρές τάρτες που έχουν κερδίσει τις προτιμήσεις. Οι επιλογές για τα υλικά είναι πραγματικά και σε αυτή την περίπτωση αμέτρητες. Ιδιαίτερα στις περιπτώσεις που παρασκευάζονται σε μικρό μέγεθος, είναι ιδανικές για κάθε περίσταση και μπορούν να προσφερθούν από κάθε είδους επιχείρηση και σε όλες τις ώρες της ημέρας, σε αλμυρές και γλυκές εκδοχές τους.
Μίνι επιδόρπια
Φτάνοντας στο τελευταίο πιάτο, δηλαδή στο γλυκό, μια ανερχόμενη τάση είναι τα μίνι επιδόρπια. Το μικρό μέγεθος επιτρέπει στα καταστήματα να προσφέρουν στους πελάτες τους περισσότερες επιλογές σε γλυκά, τα οποία δεν είναι απαραίτητο πάντα να σερβίρονται μόνο ως επιδόρπιο, αλλά κι αυτόνομα, εφόσον κάτι τέτοιο το επιτρέπει κι ο χαρακτήρας της επιχείρησης. Cheese cakes σε μπουκιές, brownies, cupcakes είναι μερικές από τις επιλογές, ενώ άψογη επιλογή είναι και το σερβίρισμα φρούτων με οδοντογλυφίδα.
Πατάτες σε άπειρες εκδοχές
Αφήνοντας τις καινοτομίες και τα νέα προϊόντα, ας πάμε σε κάτι πιο κλασικό και διαχρονικό, που είναι οι πατάτες, και κυρίως οι τηγανητές πατάτες. Για ένα μεγάλο διάστημα, πολλά εστιατόρια επέλεγαν, και πολλά συνεχίζουν να επιλέγουν, να χρησιμοποιούν κατεψυγμένες προτηγανισμένες πατάτες. Οι λόγοι είναι κατανοητοί, χαμηλό κόστος, ευκολία συντήρησης, μικρές απώλειες, σταθερή ποιότητα. Το πρόβλημα είναι όμως ότι οι συγκεκριμένες πατάτες δεν είναι καθόλου αγαπητές στο ευρύ κοινό. Η ερώτηση «Οι πατάτες είναι φρέσκες;» είναι πολύ συνηθισμένη στις επιχειρήσεις εστίασης. Ιδίως για τα εστιατόρια που θέλουν να έχουν ένα επίπεδο και πάνω στις υπηρεσίες τους, η προτηγανισμένη πατάτα, παρά τα προτερήματά της για τον επαγγελματία, είναι εκτός συζήτησης. Για πολλούς πελάτες, η πατάτα είναι λόγος επιλογής όχι μόνο ενός καλού εστιατορίου, αλλά ακόμη κι ενός ψητοπωλείου. Για να αντιμετωπιστεί αυτό, υπάρχουν δύο επιλογές. Η μία είναι η απόκτηση εξοπλισμού για τον καθαρισμό και την κοπή πατάτας από το ίδιο το εστιατόριο. Αν η κατανάλωση είναι μεγάλη, σε βάθος χρόνου αυτή η λύση είναι η καλύτερη από οικονομικής άποψης κι ο εξοπλισμός θα κάνει σε λογικό χρόνο απόσβεση. Αν όμως ο χώρος ή ο χρόνος δεν επιτρέπουν μία τέτοια επιλογή, σήμερα υπάρχουν ουκ ολίγες εταιρείες που πωλούν φρέσκες πατάτες καθαρισμένες και κομμένες σε διάφορα μεγέθη και διάφορες μορφές, και όχι μόνο για τηγάνισμα.
Πολλές επιχειρήσεις μαζικής εστίασης αποφεύγουν την φρέσκια πατάτα, εξ αιτίας της χρονοβόρου διαδικασίας και της μη σταθερής ποιότητάς της. Οι επιχειρήσεις που προσφέρουν φρέσκες πατάτες σημειώνουν ότι το μυστικό βρίσκεται στο τηγάνισμα. Πρώτα τις τηγανίζουμε στους 140 βαθμούς C για τουλάχιστον πέντε λεπτά, ώσπου η πατάτα να μαλακώσει στο εσωτερικό της. Κατόπιν τις αφήνουμε να έρθουν σε θερμοκρασία περιβάλλοντος. Όταν έρθει η παραγγελία, τηγανίζουμε στους 175 βαθμούς C για δύο λεπτά. Με αυτό τον τρόπο η πατάτα αποκτά μια τραγανή κρούστα απ’ έξω, αφού μέσα είναι ήδη μαγειρεμένη. Τις πατάτες που έχουμε προτηγανίσει στους 140 βαθμούς, σε περίπτωση που δεν πωληθούν αυθημερόν, μπορούμε να τις διατηρήσουμε στη συντήρηση και να τις σερβίρουμε την επόμενη μέρα, τηγανίζοντας στους 175 βαθμούς. Είναι γεγονός πως σε σχέση με τις κατεψυγμένες τα πράγματα είναι πιο δύσκολα με τις φρέσκες πατάτες για την κουζίνα, αλλά τα οφέλη σε σχέση με την πελατεία είναι πολύ μεγαλύτερα.
Η τάση για Υγεία κι Ευεξία βρίσκεται και εδώ
Έχοντας αναφέρει τα παραπάνω για τις πατάτες αλλά και για τα είδη finger food που υπάρχουν κι αναζητούν οι πελάτες πιο συχνά, καμία διοίκηση εστιατορίου δεν πρέπει να αγνοεί και να ξεχνάει την τάση για Υγεία κι Ευεξία που είναι κυρίαρχη στις μέρες μας και συμπεριλαμβάνει φυσικά και τα συγκεκριμένα εδέσματα. Έτσι, οι βασικές κινήσεις για επιτυχημένο finger food είναι:
- Να εντάσσονται στο μενού προτάσεις που συνοδεύουν ευχάριστα το ποτό και προκαλούν επιθυμία για «δεύτερο γύρο».
- Να προτιμώνται τα φρέσκα υλικά σε δημιουργίες που τρώγονται εύκολα, χωρίς να λερώνουν.
- Να αποφεύγονται τα πλαστικά στο σερβίρισμα, να προτιμώνται συσκευασίες που αποπνέουν βιωσιμότητα και φιλικότητα προς το περιβάλλον.
Τέλος, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως επειδή οι μέρες είναι δύσκολες, τα πιάτα finger food με συνοδεία μπίρας ή κρασιού είναι μία έξοδος που την αντέχουν οικονομικά πολύ περισσότεροι άνθρωποι σήμερα, από αυτούς που μπορούν να βγουν έξω για να απολαύσουν ένα πλουσιοπάροχο γεύμα. Όλα τα εστιατόρια είναι λογικό να θέλουν να προσελκύσουν τη δεύτερη κατηγορία πελατών, όταν όμως αυτό δεν είναι εφικτό, τα χαμηλότερα έσοδα και τα περισσότερα γεμάτα τραπέζια είναι σαφώς προτιμότερα από τα άδεια τραπέζια με καθόλου έσοδα.
