Μέχρι τώρα έχετε αναφέρει αρκετές φορές την έννοια του «προϋπολογισμού» στο πλαίσιο του οποίου και καλείστε να κινηθείτε. Αλήθεια, κρίνεται ως επαρκής για την υλοποίηση μιας ολοκληρωμένης στρατηγικής με πληθώρα δραστηριοτήτων και ενεργειών;
Μπορεί η απάντηση να είναι μονολεκτική κι αρνητική, όμως θα πρέπει να αναλογιστούμε και τα οικονομικά δεδομένα που απορρέουν από τον κρατικό προϋπολογισμό. Υπάρχουν συγκεκριμένα δεδομένα και όρια, τα οποία δεν μπορούμε να υπερβούμε. Σίγουρα, θα διεκδικήσουμε πρόσθετα κονδύλια από τη στιγμή που η συνολικότερη στρατηγική μας αποφέρει καρπούς. Γιατί γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι όταν έχεις αποδείξει στην πράξη πως έχοντας στη διάθεσή σου «Χ» budget κατάφερες και πολλαπλασίασες τα έσοδα για την τουριστική αγορά και τα δημόσια ταμεία, τότε με ένα πρόσθετο ποσό δύναται να μεγιστοποιήσεις έτι περαιτέρω την αποδοτικότητα των ποικίλων ενεργειών και δράσεων που σχεδιάζεις κι υλοποιείς. Άρα, η φετινή σαιζόν θα αποτελέσει πρόκριμα για τη μετεξέλιξη της συγκεκριμένης πτυχής κατά το εγγύς μέλλον! Τα πάντα βρίσκονται υπό αξιολόγηση και προετοιμαζόμαστε, ώστε να αποδείξουμε την αλήθεια των λεγομένων μας.
Τα τελευταία χρόνια το σλόγκαν «365 ημέρες τουρισμός» βρίσκεται στα χείλη ολοένα και περισσότερων παραγόντων της τουριστικής βιομηχανίας. Πρόκειται για εφικτό στόχο ή έναν έωλο λεκτικό βερμπαλισμό;
Το αντιμετωπίζω περισσότερο ως έναν μακρόπνοο στόχο για τη χώρα, μέσω του οποίου δύναται να σηματοδοτηθεί μια πορεία. Αναμφίβολα, είναι αδύνατο για όλες τις περιοχές της χώρας μας να ανταποκριθούν στην πρόκληση που γεννά και το περιεχόμενο που εμπεριέχει το «365 ημέρες τουρισμός». Για παράδειγμα, η Αθήνα κι η Θεσσαλονίκη μπορούν να το κάνουν πράξη. Άλλοι προορισμοί δύναται να αξιοποιήσουν το offering τους στο «παραδοσιακό» sea and sun μοντέλο τουρισμού, ενώ κάποιοι άλλοι μπορούν να «ποντάρουν» περισσότερο στη χειμερινή τους διάσταση.
Βρισκόμαστε σε μια διαδικασία αξιολόγησης των διεθνών εκθέσεων, στις οποίες ο ΕΟΤ συμμετέχει έως σήμερα. Σταθμίζουμε το εάν θα πάμε, το πώς θα πάμε και το γιατί να πάμε!
Θεωρώ πως πρέπει να εφαρμόσουμε μια διαφορετική προσέγγιση, που σχετίζεται με τη λογική των quick wins. Ήτοι, πολλές, μικρού και μεσαίου σκέλους δράσεις, ενέργειες και κινήσεις, οι οποίες, όταν αθροιστούν, έχουν ένα έντονα θετικό πρόσημο για τους εμπλεκόμενους στην τουριστική βιομηχανία. Υπό αυτό το πρίσμα, σε πρώτη φάση χρήσιμο θα ήταν να εξετάσουμε τρόπους επίτευξης της επιμήκυνσης της τουριστικής περιόδου, θέτοντας ως απώτερο σκοπό να αυξηθεί κατά δύο μήνες η σαιζόν σε συγκεκριμένους προορισμούς της πατρίδας μας. Για την ακρίβεια, η έναρξη της τουριστικής τους περιόδου ναι εγκαινιάζεται στις αρχές Απριλίου αντί για Μάιο και να ολοκληρώνεται τον Νοέμβριο αντί για τον Οκτώβριο.
Αναφερθήκατε στη χειμερινή διάσταση κι αυτομάτως η σκέψη κάνει τη σύνδεση με μία σειρά από Περιφέρειες της χώρας μας οι οποίες, σε όρους τουρισμού, είναι από υπανάπτυκτες μέχρι και ανύπαρκτες. Στους σχεδιασμούς σας υπάρχει κάποια μνεία γι’ αυτές;
Πράγματι, η χώρα μας διακρίνεται από μια σχετική ανισορροπία σε ό,τι αφορά τις 13 Περιφέρειές της και τον βαθμό της τουριστικής τους ωριμότητας. Από τη μια πλευρά υπάρχουν αυτές (λ.χ. Νοτίου Αιγαίου, Κρήτης, Ιονίων Νήσων κ.ά.) που κυριαρχούν κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, έχοντας μονοπωλήσει το sea & sun παρεχόμενο τουριστικό προϊόν, από την άλλη υπάρχουν οι άλλες (λ.χ. Ηπείρου, Δυτικής Μακεδονίας, Δυτικής Ελλάδος κ.ά.) που υστερούν σημαντικά, παρότι αντιλαμβάνονται πως η δραστηριοποίησή τους στον συγκεκριμένο επιχειρηματικό τομέα ενδεχομένως και να αποτελεί μονόδρομο για την επιβίωση κι εν γένει ανάπτυξή τους! Μια προσεκτική «ανάγνωση» σε συνδυασμό με πολλαπλές επισκέψεις σε μια σειρά από προορισμούς που ανήκουν στις θεωρητικά λιγότερο ευνοημένες περιοχές οδηγεί αβίαστα στο συμπέρασμα πως η χώρα μας έχει σημαντικές δυνατότητες και στον χειμερινό τουρισμό.
Αρκεί να υπάρξει η ανάλογη μέριμνα και από την πλευρά των Περιφερειών και της τοπικής αυτοδιοίκησης. Σε αυτή τους την προσπάθεια, οφείλουν να δώσουν απάντηση, νόημα και περιεχόμενο σε τρία επιμέρους ζητήματα-ερωτήματα: Γιατί να πάει κάποιος επισκέπτης εκεί τον χειμώνα, πώς προβάλλουν αποτελεσματικά το προϊόν-τουριστική πρόταση και με ποιους τρόπους διαφοροποιούνται έναντι των ανταγωνιστικών προτάσεων, αλλά και της «παραδοσιακής» προσφοράς της ίδιας της χώρας κατά τους καλοκαιρινούς μήνες (λ.χ. γαστρονομία, δραστηριότητες, αξιοθέατα, ιστορία, πολιτισμός κ.ά.). Μια πτυχή του χειμερινού τουρισμού εμπεριέχει και τον χιονοδρομικό τουρισμό. Δυστυχώς, τα ελληνικά χιονοδρομικά κέντρα έχουν εξαιρετικά περιορισμένο έως ανύπαρκτο reach προς τους σκιέρ ανά τον κόσμο.
Δεν θα μου προκαλούσε κάποια έκπληξη εάν υπήρχε πλήρης άγνοια από μέρους τους σχετικά με την ύπαρξη τέτοιων υποδομών στην Ελλάδα. Σε αυτό το πλαίσιο και για πρώτη φορά, σχεδιάζουμε μια εξειδικευμένη καμπάνια που θα σχετίζεται με τα χιονοδρομικά κέντρα, η οποία θα «τρέξει» εν όψει της ερχόμενης χειμερινής τουριστικής σαιζόν. Από την πλευρά των προορισμών που τα φιλοξενούν, θα πρέπει να υπάρξει μια σοβαρή προσπάθεια, ώστε να συνθέσουν ένα συμπαγές όσο κι ενδιαφέρον προϊόν, στο οποίο θα ενυπάρχουν πολλαπλές δραστηριότητες, που με τη σειρά τους θα προσδώσουν «ταυτότητα» στην τουριστική τους πρόταση.
