Μπορεί το ρόφημα του Έλληνα να είναι ο καφές, η μπίρα, ωστόσο, είναι αυτή που κερδίζει τη μάχη μεταξύ των ποτών, αφήνοντας πίσω cocktails, mocktails κι άλλες trendy τάσεις που τελευταία έχουν προστεθεί στο menu των επιχειρήσεων εστίασης.
Lager, Pale, ξανθιά, βαρελίσια, ή ακόμα και χωρίς αλκοόλ, η μπίρα καταφέρνει να κερδίζει μια θέση στο τραπέζι κάθε καταναλωτή εστιατορίου και bar, αποδεικνύοντας ότι, παρά τις «σειρήνες», παραμένει η «απόλυτη πρωταγωνίστρια». Δίχως δε, χρονικούς περιορισμούς!
Το αρχαιότερο ποτό στον κόσμο
Μετά το νερό, η μπίρα θεωρείται το αρχαιότερο ποτό του κόσμου, με τους Σουμέριους να διεκδικούν την «πατρότητά» της περί το 3000–2800 π.Χ., όταν εγκαταστάθηκαν στη Μεσοποταμία κι άρχισαν τις πρώτες καλλιέργειες δημητριακών.
Ποιες είναι, όμως, οι παραδοσιακές φυσικές πρώτες ύλες της μπίρας;
Σύμφωνα με τον «νόμο περί αγνότητας της μπίρας» (Reinheitsgebot), οι τέσσερις παραδοσιακές φυσικές πρώτες ύλες από τις οποίες πρέπει, αποκλειστικά, να παρασκευάζεται η μπίρα είναι: νερό, κριθάρι, λυκίσκος, μαγιά. Ο νόμος αυτός, γνωστός κι ως «γερμανικός νόμος», θεσπίστηκε το 1516 στο Ingolstadt, στη Βαυαρία, από τον Γουλιέλμο IV, Δούκα της Βαυαρίας, και μέχρι πρότινος ίσχυε στη χώρα μας. Πλέον, όμως, η ελληνική νομοθεσία προσαρμόστηκε στην ευρωπαϊκή, με αποτέλεσμα τώρα να μπορούν να χρησιμοποιούνται κι άλλες πηγές αμύλου και σακχάρων ως πρώτες ύλες, όπως η ζάχαρη, το σιρόπι μαλτόζης, το σιρόπι γλυκόζης, η βύνη σίτου, το ρύζι, ο αραβόσιτος και άλλα.
Σήμερα, η βιομηχανία ζύθου έχει αναπτυχθεί αρκετά, καθώς περιλαμβάνει μερικές μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες, αλλά και χιλιάδες μικρούς παραγωγούς. Χαρακτηριστικό είναι ότι στην Ευρωπαϊκή Ένωση η παραγωγή μπίρας μόνο για το 2015 έφτασε τα 395 εκατομμύρια εκατόλιτρα, παραγόμενη σε 7.367 ενεργά ζυθοποιεία.
Η ανάπτυξη του κλάδου στην Ελλάδα
Αν και η Ελλάδα παραδοσιακά θεωρείται η χώρα του κρασιού, αρκετά είναι τα μικροζυθοποιεία που αναδύονται τα τελευταία χρόνια στη χώρα, με κύρια αποστολή την παραγωγή και διάθεση ποιοτικού προϊόντος στους καταναλωτές. Όπως αναφέρουν στο «Food Service» ιδρυτές ορισμένων εκ των πλέον πετυχημένων ζυθοποιείων στην Ελλάδα, ο βασικότερος λόγος που αποφάσισαν να ασχοληθούν επαγγελματικά με τον ζύθο ήταν η αγάπη που πρώτα από όλα είχαν οι ίδιοι για την μπίρα, που, όπως φαίνεται, για ορισμένους τολμηρούς επενδυτές αποτέλεσε και μια επαγγελματική διέξοδο μέσα στην κρίση, δημιουργώντας αρκετές θέσεις εργασίας.
Οι καταναλωτές δείχνουν να προτιμούν μπίρα που προ-έρχεται από 100% ελληνικά ζυθοποιεία, στηρίζοντας την εγχώρια παραγωγή.
Πώς αντιμετωπίζει το κράτος αυτή την επιχειρηματική προσπάθεια;
Αρκετά έχουν γραφτεί τους τελευταίους μήνες αναφορικά με το νέο νομοθετικό πλαίσιο στο οποίο υπάγεται η λειτουργία των ζυθοποιείων στην Ελλάδα, με το Υπουργείο Οικονομικών να έχει στοχοποιηθεί ως φορέας που «πολεμάει» τον κλάδο. Ειδικότερα, λίγο πριν από την εκπνοή του 2018, το Υπουργείο Οικονομικών συνέταξε ένα σχέδιο απόφασης, το οποίο κατατέθηκε άμεσα στη Βουλή, με βάση το οποίο ορίζονταν ορισμένες νέες παράμετροι, αναφορικά με την παραγωγή ζύθου στην Ελλάδα, υποχρεώνοντας τους παραγωγούς σε δαιδαλώδεις γραφειοκρατικές διαδικασίες υψηλού κόστους, τις οποίες πολλά από τα ζυθοποιεία της χώρας, ιδιαίτερα τα οικογενειακής παραγωγής, αδυνατούσαν να ακολουθήσουν.
Το εν λόγω σχέδιο προκάλεσε μεγάλη αντίδραση, με την Ελληνική Ένωση Ζυθοποιών να στηρίζει την πρωτοβουλία του Διοικητή της ΑΑΔΕ για ορισμό μιας ομάδας εμπειρογνωμόνων που θα ορίσει ένα νέο νομοθετικό πλαίσιο, αντικαθιστώντας το Βασιλικό Διάταγμα του 1923, που αφορά τη ζυθοποίηση, το οποίο και θα δημιουργεί προϋποθέσεις για μια ισότιμη και βιώσιμη ανάπτυξη του κλάδου. Κι όχι άδικα, καθώς ο κλάδος του ζύθου θεωρείται ένας από τους πιο υγιείς κλάδους, καθώς δημιουργεί άμεσες κι έμμεσες θέσεις εργασίας, τονώνει την οικονομία και συμβάλλει στη μείωση της ανεργίας στην Ελλάδα και την Ευρώπη.
Σύμφωνα με την Ελληνική Ένωση Ζυθοποιών, το 2014 μετρήθηκαν 130.000 άμεσες θέσεις εργασίας και περίπου 2.300.000 έμμεσες, που ισοδυναμούν με το 1% περίπου των θέσεων εργασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που είναι και δεύτερη στον κόσμο στην παραγωγή μπίρας. Πρώτη είναι η Κίνα, με 465 εκατομμύρια εκατόλιτρα, τρίτη είναι οι ΗΠΑ με 224 εκατομμύρια εκατόλιτρα, τέταρτη η Βραζιλία με 134 εκατομμύρια εκατόλιτρα και πέμπτη η Ρωσία με 89 εκατομμύρια εκατόλιτρα.
