Χαμένα έσοδα εκατομμυρίων ευρώ!
Εξυπακούεται πως γύρω από την αγορά των θαλαμηγών σκαφών επωφελούνται και προσπορίζονται έσοδα ουκ ολίγες επαγγελματικές κατηγορίες και καθετοποιημένες αγορές, που εκτείνονται από ναυπηγεία, μηχανικούς, μαρίνες, ξενοδοχεία και ξεναγούς μέχρι τροφοδοσίες, μουσεία, επιχειρήσεις διατροφής-ψυχαγωγίας, πρακτορεία, δύτες, αρκούντως δαπανηρές VIP υπηρεσίες κ.ο.κ.
“ Από τα τέλη του περασμένου Δεκεμβρίου υπερψηφίστηκε ένας καινούργιος νόμος με βάση τον οποίο απαγορεύεται –ουσιαστικά– στα ξένα επαγγελματικά σκάφη να επιβιβάζουν και να αποβιβάζουν ταξιδιώτες-τουρίστες στη χώρα μας και δη στα λιμάνια των αναρίθμητων νησιών μας!”
Εάν αναρωτιέστε πόσα ξένα επαγγελματικά σκάφη ναυλώθηκαν από υψηλού εισοδήματος τουρίστες και έβαλαν ρότα για τις ελληνικές θάλασσες το 2017, η απάντηση είναι κάτι παραπάνω από 400. Μιλάμε δε, για σκάφη το μέγεθος των οποίων (σε επίπεδο μήκους) ξεκινά από τα 50 μέτρα και φτάνει μέχρι τα 150 μέτρα!
Όπως αντιλαμβάνεστε, πρόκειται για αυτόνομα κινούμενες πλωτές μονάδες, με σημαντικές απαιτήσεις σε επίπεδο στελέχωσης, καυσίμων, προμηθειών, συντήρησης, ελλιμενισμού κ.ά., δίχως καν να προστεθούν ως παράγοντες γέννησης εσόδων διά μέσω της ικανοποίησης συγκεκριμένων αναγκών των επιβατών που τα έχουν ναυλώσει.
Έχει υπολογιστεί πως για ένα μέσο σκάφος μήκους 50 μέτρων, που θα ναυλωθεί για 15 ημέρες, τα ναύλα θα ανέλθουν σε 500.000 ευρώ. Υπογραμμίζεται πως υπάρχουν σαφώς μεγαλύτερα σκάφη, κάτι που… μεταφράζεται σε πολλαπλάσια ναύλα. Ένας πρόχειρος υπολογισμός του ΦΠΑ που θα μπορούσε να προσποριστεί το ελληνικό κράτος, είναι δηλωτικό του παραλογισμού που επιχειρείται να επικρατήσει μέσω της εφαρμογής της καινούργιας νομοθεσίας.
Γιατί, δεν θα πρέπει να διαφεύγει από τον νου, πως το ΦΠΑ καταβάλλεται στο λιμάνι απόπλου. Άρα, εάν υπάρξει μεταβολή στη λογική που διαπνέει το άρθρο της σχετικής νομοθεσίας, τα κρατικά ταμεία κάθε άλλο παρά χαμένα θα βρεθούν…
Μια πτυχή που δεν μπορεί να αγνοηθεί ελαφρά τη καρδία έχει να κάνει και με το timing της σχετικής νομοθεσίας, καθώς στην ευρύτερη αγορά του θαλάσσιου τουρισμού είναι γνωστό πως εντός του Ιανουαρίου είθισται να υπογράφεται η συντριπτική πλειοψηφία των ναυλοσυμφώνων, ύψους δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ, για το επερχόμενο καλοκαίρι.
Με ένα θολό τοπίο –οποία έκπληξη– να επικρατεί στα εντός των συνόρων πράγματα επί του συγκεκριμένου θέματος, πόσες πιθανότητες έχει η χώρα μας να βγει ωφελημένη στον εν λόγω τομέα; Όχι πολλές, ενδεχομένως και μηδαμινές…
Όλα για την προστασία ενός υπο-ποσοστού μιας αγοράς!
Το άρθρο της συγκεκριμένης νομοθεσίας μπορεί να αποσκοπεί στην προστασία του εγχώριου επαγγελματικού σκάφους, εντούτοις στρεβλώνει τον ανταγωνισμό, ενώ ταυτόχρονα προωθεί την επιλεκτικότητα και τον διαχωρισμό με βάση αμφίβολα κριτήρια φαβοριτισμού. Όπως σημειώνουν στελέχη της αγοράς, τα ελληνικά επαγγελματικά σκάφη που είναι σε θέση αυτήν τη στιγμή να συγκριθούν και να ανταγωνιστούν τα ξένα, δεν ξεπερνούν τα 30!
Θα πρέπει δε, να επισημανθεί πως ναυλώνονται και ταξιδεύουν σε ολόκληρη την Ευρώπη δίχως κάποια δέσμευση ή εμπόδιο, ενώ ένα αντίστοιχο ευρωπαϊκό δεν μπορεί να πραγματοποιήσει την αντίστροφη πορεία. Επιπροσθέτως, το ελληνικό σκάφος μπορεί να ναυλωθεί και να πληρώσει τον ΦΠΑ του ναύλου του εκεί, το ξένο όχι! Κατά το παρελθόν υπήρχε το φαινόμενο του καμποτάζ, με την καινούργια νομοθεσία, όμως, αναδύεται αυτό του εμπάργκο και της απαγόρευσης.
