Την Δευτέρα, 4 Μαρτίου, η ΕΞΑΑΑ, η Ενωση Ξενοδόχων Αθηνών – Αττικής & Αργοσαρωνικού, εξέδωσε το ακόλουθο Δελτίο τύπου περί του “υπό διαβούλευση” Νομοσχεδίου του Υπουργείου Πολιτισμού.
“Με έκπληξη ακούσαμε και διαβάσαμε όσα αφορούν στις νέες ρυθμίσεις Σχεδίου Νόμου του Υπουργείου Πολιτισμού – που τέθηκε πριν λίγες ημέρες σε διαβούλευση.
Σύμφωνα με τις ρυθμίσεις αυτές, προβλέπεται ότι στα ξενοδοχεία θα εφαρμοστεί «ποσόστωση στο δημόσια εκτελούμενο μουσικό ρεπερτόριο», δηλαδή στο εξής, θα μας επιβάλλεται ‘διά νόμου’ ποια μουσική θα ακούγεται (‘με ποσόστωση’) στα ξενοδοχεία. Να υποθέσουμε πως ο Ξενοδόχος δεν έχει δικαίωμα να έχει προτιμήσεις/ επιχειρηματική επιλογή για την ατμόσφαιρα που θα επικρατεί στους χώρους της μονάδας του; και ότι χρειάζεται από το κράτος καθοδήγηση και ‘επιβολή’; και δεν αποτελεί αυτό, άραγε, κρατικό παρεμβατισμό; Αναρωτιόμαστε λοιπόν: μήπως το επόμενο βήμα θα είναι να λάβουμε λίστα προτιμώμενων ελληνικών τραγουδιών που θα ακούγονται στις μονάδες -με βάση τις επιλογές του Υπουργείου; Οι ρυθμίσεις αυτές παραπέμπουν… σε άλλες εποχές.
Από το 1993 που τέθηκε σε ισχύ ο νόμος 2121/1993 μέχρι και σήμερα η Πολιτεία και το Υπ. Πολιτισμού, επιμελώς αποφεύγει την δημιουργία ενός ξεκάθαρου πλαισίου που να ρυθμίζει τις σχέσεις μεταξύ δικαιούχων πνευματικών δικαιωμάτων και χρηστών. Παρά την απουσία αυτού του πλαισίου, ο ξενοδοχειακός κλάδος μέσω του ΞΕΕ, οδηγήθηκε σε επιμέρους συμφωνία με το σύνολο σχεδόν των ΟΣΔ. Μάλιστα έχει δημιουργήσει ειδική ηλεκτρονική πλατφόρμα υπολογισμού των σχετικών χρεώσεων, στην οποία έχει ενταχθεί η πλειοψηφία των ΟΣΔ, με σκοπό την διευκόλυνση της διαδικασίας καταβολής – είσπραξης των αμοιβών. Αναμέναμε λοιπόν από το Υπουργείο Πολιτισμού ότι θα παρέμβει, ώστε κατ’ αρχήν να εξορθολογιστούν, οι σχετικές χρεώσεις και να θεσπιστεί ένα ξεκάθαρο πλαίσιο συλλογικών διαπραγματεύσεων για τον καθορισμό των αμοιβών των ΟΣΔ. Αν αυτού ενημερωθήκαμε για «ποσόστωση»… στην δημόσια μουσική!
Δυστυχώς, οι ρυθμίσεις του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Πολιτισμού είναι παραπάνω από βέβαιο πως αν τελικά εφαρμοστούν, θα αποβούν σε βάρος και των δικαιούχων, και των πελατών, και των επιχειρήσεων, καθώς πολλές ξενοδοχειακές επιχειρήσεις μάλλον θα προτιμήσουν να αφαιρέσουν εντελώς τη μουσική από τους κοινόχρηστους χώρους τους, παρά να εφαρμόσουν για μια ακόμα φορά μια ρύθμιση, που αδυνατούμε να αντιληφθούμε τον σκοπό που εξυπηρετεί. Αν ο λόγος για την ‘επιβολή’ αυτή, είναι η προώθηση και ανάδειξη της ελληνικής μουσικής και των ελληνικών τραγουδιών, να υπενθυμίσουμε σε όλους πως από πλευράς ειδικά των ξενοδοχείων, αποτελεί ‘αξίωμα’ να προβάλλουμε την ελληνική πολιτιστική κληρονομιά. Και την αναδεικνύουμε ποικιλοτρόπως στους επισκέπτες, καθώς αναγνωρίζουμε πλήρως την σύνδεσή της με το ελληνικό τουριστικό προϊόν.
Η συγκεκριμένη προσέγγιση, δεν συνάδει με το πλαίσιο αρχών και αξιών μιας σύγχρονης φιλελεύθερης ευρωπαϊκής δημοκρατίας. Ελπίζουμε λοιπόν ότι θα επικρατήσει η λογική. Σε διαφορετική περίπτωση θα αμφισβητήσουμε την νομιμότητα αυτής της ρύθμισης ακολουθώντας τον δρόμο της ελληνικής και ευρωπαϊκής νομοθεσίας.”
