*Το ερώτημα είναι για πόσο και πως…
Του Παναγιώτη Μαρκέτου
Ατελείωτη μοιάζει η λίστα με τα εκθεσιακά και συνεδριακά γεγονότα διεθνώς που υπό την βαρύτητα των εξελίξεων και των υγειονομικών δεσμεύσεων εξαιτίας της πανδημίας του κορωνοϊού, αναγκάστηκαν να ακυρώσουν την φετινή διεξαγωγή τους, θέτοντας -δειλά είναι η αλήθεια- το ερχόμενο έτος ως σημείο επανεκκίνησης. Κι αυτό, παρότι τα δεδομένα την παρούσα χρονική στιγμή κάθε άλλο παρά θετικά φαντάζουν, με τις εκτιμήσεις να κινούνται σε ένα εντελώς «θολό» τοπίο και τις προβλέψεις να κινούνται σε ένα, τουλάχιστον, προβληματικό πλαίσιο.
Όπως συμβαίνει κατά κόρον στην χώρα μας, βέβαια στην συγκεκριμένη περίπτωση υπάρχει μια σεβαστή «βάση», η καταστροφολογία… ανθεί και θριαμβεύει! Εξυπακούεται πως το χτύπημα που έχει δεχτεί η ευρύτερη αγορά των εκθέσεων και συνεδρίων είναι τεράστιο, και σε αρκετές περιπτώσεις -περίπου νομοτελειακά- πολλοί «παίκτες» θα αναγκαστούν να αποσυρθούν από το προσκήνιο.
Αυτό, όμως, σημαίνει αυτομάτως πως ξεγράφουμε τις εν λόγω αγορές; Παύουν να υφίστανται; Τις διαγράφουμε πλήρως και δια παντός από την καθημερινή μας πρακτική; «Ασφαλώς και όχι!», πρέπει να είναι η στέρεη απάντησή μας. Όχι γιατί έτσι επιβάλει η λογική των κανόνων του political correct των καιρών μας, αλλά γιατί αποτελεί μια αναντίρρητη πραγματικότητα. Πράγματι, οι συγκεκριμένες αγορές θα είναι διαφορετικές, θα σχεδιαστούν αλλιώς, θα αναζητήσουν μεικτά σχήματα και μοντέλα (εξάλλου, ο όρος «υβριδικό» κάνει ολοένα και πιο συχνά την εμφάνισή του δίπλα από τους αντίστοιχους «συνέδριο» και «εκδήλωση»), θα αναζητήσουν σημεία αναφοράς, παρέμβασης και ουσίας στα όσα ζητούν οι παράγοντες της αγοράς, αφήνοντας στην άκρη τον εντυπωσιασμό, την υπερβολή και το «φανταχτερό». Χρήσιμα όλα αυτά, αλλά σε δεύτερο επίπεδο και σίγουρα όχι εν μέσω της σημαντικότερης παγκόσμιας κρίσης που αντιμετωπίζουν οι σύγχρονες γενιές.
Αν μη τι άλλο, εν μέσω της πανδημίας διαπιστώσαμε εν τω συνόλω την αξία που αποκτούν μικρότερα, πιο ταπεινά στοιχεία και χαρακτηριστικά, τα οποία ενυπάρχουν στην καθημερινότητά μας μεν, περνώντας απαρατήρητα δε. Η έννοια του χρόνου απέκτησε διαφορετικό νόημα και διάσταση, αποτελώντας μια πολύτιμη παρακαταθήκη λ.χ. για τους διοργανωτές συνεδρίων στην χώρα μας, οι οποίοι σε πλείστες περιπτώσεις «υποφέρουν» από την έλλειψη επαφής με αυτόν τον παράγοντα (σ.σ. χρόνο), καταλήγοντας στην κατάρτιση ατέρμονων συνεδριακών προγραμμάτων και εκδηλώσεων, που εν τέλει κουράζουν, το κοινό βαριέται και η ουσία αναζητείται. Δείτε ορισμένα διαδικτυακά event και θα αντιληφθείτε πως δεν ξεφεύγουν… δευτερόλεπτο από τον αρχικό σχεδιασμό, συμπυκνώνοντας τον απαιτούμενο χρόνο τέλεσής τους στο 1/5 και βάλε ενός φυσικού event. Α, αναφερόμαστε στον «καθαρό» χρόνο, απουσία διαλειμμάτων για τέιον και καναπεδάκια.
Ουσία, ταχύτητα, δικτύωση, εξωστρέφεια και πρωτίστως όραμα αποτελούν τα ζητούμενα για την νέα εποχή, όποτε κι εάν προκύψει. Γιατί, να είστε σίγουροι, πως και θα προκύψει και θα είναι διαφορετική μεν, αλλά εξίσου σαγηνευτική όσο και αποδοτική. Όραμα, αναφορικά με το επιχειρείν, την αξιοποίηση μιας έκθεσης ή ενός event ως έναν πρόσθετο εμπορικό βραχίονα για κάθε συμμετέχοντα σε αυτό, την θέσπιση αυστηρών KPIs με βάση θα κρίνεται η αξία, ουσιαστικά, της εκδήλωσης και κατ’ επέκταση θα δικαιολογεί ή μη την συμμετοχή σε αυτήν, ανεξαρτήτως φιλιών, δεσμεύσεων και υποχρεώσεων, καθώς επίσης και το αποτύπωμα που αφήνει στην αγορά που απευθύνεται και στις επιχειρήσεις-πελάτες που αναζητά να προσεγγίσει.
