Το άνοιγμα των συνόρων μεταξύ Ανατολικής και Δυτικής Γερμανίας στις 9 Νοεμβρίου 1989 δημιούργησε ευκαιρίες για ταξίδια για τους Γερμανούς, αλλά και όχι μόνο. Εκατομμύρια τουρίστες διεθνώς, μπορούσαν πλέον να εξερευνήσουν και να βιώσουν τη φυσική ομορφιά και τον πολιτισμό της πρώην Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας. Οι δραστήριοι παραθεριστές εκτός από τα 200.000 χιλιόμετρα πεζοδρόμων με καλή σήμανση και τα 70.000 χιλιόμετρα ποδηλατοδρόμων μεγάλων αποστάσεων, έχουν μια τεράστια ποικιλία από πράγματα που μπορούν να δουν αλλά και να κάνουν στην παρθένα ομορφιά των ορεινών περιοχών της Γερμανίας. Η πορεία από το γερμανικό μονοπάτι της Ομοσπονδίας εκτείνεται 1.100 χιλιόμετρα σε επτά ομοσπονδιακά κράτη – από την πρώην Δυτική Γερμανική πρωτεύουσα της Βόννης μέσω της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας, της Ρηνανίας-Παλατινάτου, της Έσσης, της Κάτω Σαξονίας, της Σαξονίας-Άνχαλτ και του Βρανδεμβούργου μέχρι το Βερολίνο. Οι επισκέπτες μπορούν να βιώσουν τη μοναδική ιστορία της επανένωσης σε περίπου 100 ιστορικά μνημεία.
Κατά τη διάρκεια των τελευταίων τριάντα ετών, ο τουρισμός έχει γίνει όλο και πιο σημαντικός οικονομικός παράγοντας για τη χώρα. Συνεισφέρει πλέον περισσότερο από 105 δισ. Ευρώ στη γερμανική οικονομία – περίπου το 4% της ακαθάριστης προστιθέμενης αξίας – και παρέχει περίπου τρία εκατομμύρια θέσεις εργασίας.
Μετά την ένωση, η τουριστική υποδομή επωφελήθηκε επίσης από σημαντικές δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις και στα δύο μισά της χώρας. Το σχέδιο μεταφορών «Γερμανική Ενότητα» κατέγραψε κεφαλαιουχικές δαπάνες της τάξεως των 40 δισ. ευρώ, προκειμένου να φτάσει στα πρότυπα των μεγάλων αυτοκινητοδρόμων και του σιδηροδρομικού δικτύου.
Οι εθνικές και διεθνείς ξενοδοχειακές εταιρείες και πολλοί μεμονωμένοι επιχειρηματίες βοήθησαν στην ανάπτυξη ξενοδοχείων και εστιατορίων, ώστε τα πρότυπα εξυπηρέτησης και οι διαθέσιμες επιλογές στην πρώην Ανατολική Γερμανία να είναι πλέον όμοιες με αυτά των παλαιών ομοσπονδιακών κρατών. Σήμερα, το κομμάτι αυτό της Γερμανίας έχει περισσότερα από 20.000 ξενοδοχεία που προσφέρουν 800.000 δωμάτια με σχεδόν 1.5 εκατομμύρια κλίνες και εξυπηρετούν κάθε ανάγκη, από ταξιδιώτες που αναζητούν οικονομικές διακοπές μέχρι ταξιδιώτες που απαιτούν τα υψηλότερα πρότυπα εξυπηρέτησης. Επιπλέον, περισσότερα από 300 εστιατόρια βραβευμένα με αστέρια Michelin σε όλες τις περιοχές της χώρας αποδεικνύουν την αριστεία της υψηλής γερμανικής κουζίνας.
Η Γερμανία προσφέρει στον επισκέπτη μοναδικά αξιοθέατα ιστορικής και πολιτιστικής σημασίας που έχουν αποκατασταθεί σημαντικά τα χρόνια που ακολούθησαν της ένωσης και έτσι έγιναν διαθέσιμα στους διεθνείς τουρίστες. Μεταξύ άλλων, είναι και τα πολιτιστικά σημεία όπως το κέντρο της Δρέσδης με την αναστηλωμένη Εκκλησία της Παναγίας και το παλάτι που περιέχει τους θησαυρούς από το «Green Vault». Στο Βερολίνο – ομοσπονδιακή πρωτεύουσα από το 1999 – το νησί των Μουσείων ακτινοβολεί μια νέα ευρηματικότητα και το περίφημο City Palace βρίσκεται επίσης υπό ανακαίνιση. Η Λειψία, η Χάλε, η Σβερίν, το Μαγδεμβούργο και πολλές άλλες πόλεις έχουν σκηνές πολλών ειδών τέχνης που προσελκύουν τακτικά τους λάτρεις των τεχνών και του πολιτισμού από όλο τον κόσμο. Οι διεθνείς επισκέπτες συρρέουν επίσης σε αρχιτεκτονικά αξιοθέατα, όπως η αίθουσα των Φιλαρμονικών του Έλβα στο Αμβούργο.
Τα πολιτιστικά αξιοθέατα στα νέα ομοσπονδιακά κράτη δεν περιορίζονται μόνο στις μεγάλες πόλεις. Για την 500η επέτειο της μεταρρύθμισης στη Γερμανία, πραγματοποιήθηκαν επενδύσεις σε μερικά από τα μέρη της Σαξονίας-Άνχαλτ και της Θουριγγίας που συνδέονται στενότερα με τον Λούθηρο, αντλώντας από τα τελευταία επιστημονικά και ακαδημαϊκά ευρήματα. Τα σύγχρονα εκθεσιακά κέντρα έχουν χτιστεί στη Σαξονία-Άνχαλτ και τη Θουριγγία εγκαίρως για τους εορτασμούς των 100 χρόνων του Bauhaus. Σε ολόκληρη τη Γερμανία, πρώην βιομηχανικές τοποθεσίες όπως αυτές του Ruhrgebiet φιλοξενούν σήμερα διάσημες πολιτιστικές εκδηλώσεις. Υπάρχουν πολλές διαδρομές βιομηχανικής κληρονομιάς που προσφέρουν μια συναρπαστική εμπειρία για επισκέπτες από όλο τον κόσμο και χώρους παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO σε όλες τις περιοχές της Γερμανίας. Πριν από το 1989, υπήρχαν οκτώ θέσεις στην πρώην Δυτική Γερμανία που ορίστηκαν ως περιοχές παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO. Έκτοτε, ο αριθμός των γερμανικών χώρων παγκόσμιας κληρονομιάς έχει ανέβει σε 46. Δεκατέσσερα από αυτά τα σημαντικά σημεία βρίσκονται στα νέα ομοσπονδιακά κράτη.
Οι διεθνείς αθλητικές εκδηλώσεις, όπως το Παγκόσμιο Κύπελλο ποδοσφαίρου ανδρών το 2006 και το Παγκόσμιο Κύπελλο γυναικών το 2011, συνέβαλαν στην οικοδόμηση της εικόνας της Γερμανίας ως ανοιχτού και φιλόξενου προορισμού διακοπών. Η φιλοξενία των οικοδεσποτών ήταν ένας σημαντικός παράγοντας, μαζί με την αθλητική υποδομή και τα υπερσύγχρονα γήπεδα όπως αυτά του Βερολίνου, της Λειψίας και της Δρέσδης.
Από το 1970, αγροτικές περιοχές με ιδιαίτερα άξια προστασίας στη Γερμανία έχουν χαρακτηριστεί ως εθνικά πάρκα και τα χρόνια μετά τη γερμανική ένωση, ο αριθμός τους έχει αυξηθεί από τέσσερα σε 16. Επτά από αυτά βρίσκονται ολόκληρα ή εν μέρει στα νέα ομοσπονδιακά κράτη της Ανατολικής Γερμανίας.
